lees - De kloof - VPRO

de kloof
geschreven door G. Andriesma
Houden van en gezond verstand, is houden van genoeg, zal hij van mij houden.
de kloof tussen lichaam en geest
geschreven door die Kundschaft
De hoofdpersoon in Oscar Wilde’s roman ‘The picture of Dorian Gray’ heeft zijn ziel aan de duivel verkocht. In ruil daarvoor blijft zijn lichaam voor altijd dat van een jonge god.
Het echte
geschreven door J. van Dorp
WE ZIJN LANGZAAMAAN BEVROREN ik verbaas me nog steeds als ik om me heen kijk, ons ijs overzie. zo tussen hen... zo verbonden.
Kloof Amsterdam
geschreven door M. Janssen
Vroeger was dit een vak. Vroeger kon je hiervan leven. Nu is het een ander verhaal. Maar je komt nog eens ergens. Een postbode slecht drempels, ziet u. En overbrugt kloven, zo diep, je zou er hoogtevrees van krijgen.
En nu het morgen is geworden is er niets veranderd
geschreven door K. Kuiter
Ik hoor het meteen als een van jullie zijn voordeur opent; een kwestie van training.
De Kloof
geschreven door R. Ryckoort
Vanavond kwam ik van de haven thuis en plofte meteen in mijn fauteuil. En dat is geen gewoonte van mij.
De Kloof
geschreven door J. Witjes
Ik zakte neer op een bank in de trein en zuchtte. Ik staarde afwezig naar de neerglijdende regendruppels op het raam. Vandaag hadden we Anna naar haar graf moeten brengen.
Doffe's ontmoeting met Kattengeest
geschreven door M. Vos
Speelman Doffe uit Ransberg, die lang geleden op hoge leeftijd is gestorven, had heel wat wijsjes op zijn viool leren spelen.
Vuurvechter Vreeschwijk
geschreven door E. Van Berkel
In de wachtruimte en voor de buis gezeten, zapte ik langs alle kanalen. Mijn ogen waren op het beeldscherm gericht, maar namen niks in zich op.
Zelfstandig zonder perspectief
geschreven door E. Van Berkel
Vannacht heet ik Michiel van Tongerloo. Inderdaad, met twee o’s.
Kotsen doe je op een deken!
geschreven door Ciryl Je
'Zorg dat je dat de volgende keer anders doet.' De rossige verpleger zit op zijn hurken en veegt met papieren doekjes heen en weer over de grond. Gekreukel van papier in gele brij.
Autoritaire steentjes
geschreven door E. Ruiter
Ik heb nooit geweten wat ik wilde. Op de basisschool niet, op de middelbare school niet, en nu ik op de universiteit zit weet ik nog steeds niets.
Teruggevonden in Bandoeng 1945
geschreven door M. van Marle
De zon scheen stralend als gebruikelijk; op straat was het stil, eigenlijk niets te beleven, niets bijzonders. Stilstand en ontspanning na jaren van interneringskampen op Java.
Schemergebied
geschreven door J. Peijs
Ik heb mijn pantser aan, mijn stekels staan uit. Uit als in uitgeklapt he, niet als in off. Dat moet je wel goed begrijpen, anders zie je het verkeerd.
André
geschreven door F. van Vloten
Over de kloof tussen zijn en waarnemen.
De eenzaamheid van een zaaddonor
geschreven door J. Golsteyn
Een man kan eenzaam zijn.
De Kloof
geschreven door H. Selles
Er stonden nauwelijks auto's op de parkeerplaats geparkeerd. Stijf van het lange zitten, schudde ik naast de auto mijn armen los. De frisse lucht en het windje deed me goed, want het was warm in de auto.
Latex Handschoenen Bieden Geen Bescherming
geschreven door T. Merkus
Kijk dan toch. Ze zien er niet uit, die handen van mij. Een soort zichzelf vermenigvuldigd hebbende replica van de Grand Canyon. En nee, dat komt niet door de latex handschoenen.
Ook niet op Instagram?
geschreven door T. van Doorn
“Echt kut, hij heeft mijn foto nog niet geliked.” “Ook niet op Instagram?”
Dopen in inkt
geschreven door I. E. Noppen
Je vraagt je steeds vaker af of je misschien op de verkeerde planeet bent terechtgekomen. Er is altijd die drang in je geweest te willen kijken achter de horizon, want daar moet veel meer zijn dan je ogen kunnen zien, je weet het bijna zeker.