De mens past zijn omgeving aan zichzelf aan, en daarin zijn we heel vindingrijk. We maken de technologie, maar de technologie maakt ons ook tot wat we zijn.
Wij zijn Homo technologicus, maker in hart en nieren.

In deze aflevering

Mensen zijn makers. Zonder kleding, gereedschap en wapens waren we hooguit een lokaal voorkomende apensoort geweest. We overheersen de natuur dankzij onze uitvindingen, maar kunnen we ook leren van de uitvindingen van de natuur? Bijvoorbeeld door materialen te maken die zichzelf repareren? En als onze hersenen lijken op een machine, kunnen we ze dan ook rechtstreeks verbinden met een machine of met elkaar? Alle mensen zijn van nature makers, maar hoe zorg je in de praktijk dat iedereen van een goed idee een echte uitvinding kan maken?


In deze aflevering van the mind of the universe zie je drie mensen die zich over deze vragen buigen.

Breinnetmaker Miguel Nicolelis

Apparaten aansturen met je gedachten, lijkt je dat wat?
Ja, kom maar op, dat lijkt me superhandig
Als iedereen dat doet, doe ik wel mee
Ik denk niet dat dat ooit zal kunnen
Dat wordt vast mogelijk, maar nooit veilig, dus nee, bedankt

Hij zoekt naar de grenzen van ons brein en daarin gaat hij volgens sommigen te ver. Miguel Nicolelis (Brazilië, 1961) was als kind dol op science fiction en las daardoor ook het non-fictieboek The human brain: its capacities and functions van SF-schrijver Isaac Asimov. Hij was gegrepen door het menselijk brein, en dat heeft hem nooit meer losgelaten. Als neurowetenschapper heeft hij al meerdere keren de wereldpers gehaald met technologische hoogstandjes die tot de verbeelding spreken. Zo verbond hij in 2013 de hersenen van ratten met elkaar en lukte het later ook om apen met elkaar te laten samenwerken via een computer die hun breinactiviteit registreerde. Nicolelis heeft een eigenzinnige kijk op de wereld: hij ziet het universum als een leeg doek, waarop het brein schildert.

Natuur-namaker Joanna Aizenberg

Spons, schelp, woestijnkever, golfslag, kelkplant, zeester. Alles maar dan ook alles kan een inspiratiebron zijn voor materiaalonderzoeker Joanna Aizenberg (Rusland, 1960). Belangstelling voor wetenschap en technologie werd haar met de paplepel ingegoten. Moeder was arts, vader ingenieur. Zij koos een soort middenweg: ze studeerde scheikunde en maakte naam door ideeën van de natuur te 'stelen' om nieuwe bio-inspired materialen van de toekomst te maken. Materialen die zowel ijzersterk, vervormbaar als vloeistofafstotend zijn. Geen idee is haar te gek, ze weigert gebaande paden te betreden, out of the box denken is haar credo. Aizenberg is een pionier in het materiaalonderzoek. 

Mogelijkmaker Susant Pattnaik

Susant Pattnaik (India, 1992) is geen traditionele wetenschapper. Noem hem liever veelvoudig uitvinder, ondernemer of motivatiespreker, want daarmee houdt hij zich bezig. Al lang voordat hij zijn bachelors Natuurkunde en Electronics and Communications Engineering behaalde, was hij een bekend gezicht in India. De uitvinding waarmee hij als zestienjarige in de schijnwerpers kwam te staan, was een apparaat waarmee verlamden bijvoorbeeld een rolstoel kunnen besturen, met hun adem. Daarna volgden nog veel andere innovaties, zoals een systeem om al fietsend een batterij op te laden en een armband die vrouwen diverse mogelijkheden geeft om aanranders te verjagen. Zijn vindingen leverden hem al zes presidentiële medailles op. Pattnaik doet tegenwoordig ook zijn best om anderen de kans te geven hun creatieve invallen uit te werken tot echte uitvindingen. > Meer