3. El Paraíso technológico

Barbara Smit: 'Er komen mensen uit heel Argentinië naar Vuurland, en zelfs uit de rest van Latijns-Amerika. De Argentijnse regering heeft daar heel erg de economie gestimuleerd, dus deze aflevering gaat ook weer over de vooruitgang en nostalgie over hoe het daarvoor was. Niet de nostalgie van de oorspronkelijke bewoners, want die zijn er niet meer. Nou ja, we hebben nog één afstammeling van ze gevonden in Ushuaia. Een taxichauffeur. Stef gaat een ritje met hem maken. Hij vertelt over hoe het daarvoor was, en wat hij daarover heeft gehoord, over zijn voorouders.'

'De regering heeft ook gedacht: weet je wat, we moeten de bontindustrie stimuleren, dat levert ook geld op. Hebben ze twintig bevers uit Canada gehaald en in Vuurland gezet. Maar de Argentijnen waren daar helemaal niet in geinteresseerd. Dus die twintig bevers zijn inmiddels 200.000 bevers geworden. Er is natuurlijk een unieke flora en fauna daar aan het einde van de wereld, en dat wordt door die bevers compleet verwoest. Dat is echt een heel groot probleem, en ze weten niet hoe ze dat het beste kunnen aanpakken. De regering heeft wel een programma opgezet, maar daar is dan weer niet zo veel geld voor. Je hebt één bever gevangen en dan heeft een andere zich al weer voortgeplant, dat gaat in een ontzettend rap tempo. En er zijn daar helemaal geen roofdieren die iets met bevers kunnen.'

'Dat regeringsprogramma is nog half aan het opstarten, dus daar zijn ze nog niet echt goed mee bezig, maar we hebben wel Pata ontmoet. Pata is een soort kluizenaar, die heeft afstand genomen van de stad. Hij vond het helemaal niks, die vooruitgang, en hij woont nu in een blokhut en jaagt op bevers. Ik had Pata al twee keer ontmoet voor we gingen draaien en hij zei: jaja, die dag gaan we de beverklemmen uitzetten, en dan de dag daarna hebben we wel een bever. Maar dat werd uiteindelijk drie dagen daarna. Dat was heel spannend, want op een gegeven moment moet je ook weer weg met je filmploeg. Dus die bever moet er wel zijn. Ik sprak Pata elke dag, en ik kan me nog goed het bericht herinneren – ja, hij heeft telefoon daar, zo’n oud mobieltje, dat werkt dan een paar dagen en dan moet hij het weer opladen in de stad – dat hij toch een bever had gevangen. Een enorm beest. En die eet hij dan ook op, zelf. Bevervlees. En Stef heeft een stukje meegegeten. Hoe hij dat vond, dat zie je in de aflevering.'