Christiaan Triebert (1991) komt oorspronkelijk uit Friesland. Hij studeerde Internationale Betrekkingen en Filosofie aan de Rijksuniversiteit Groningen. Daarna ging hij naar Londen voor een master Conflict, Security en Development Studies aan King's College.
Tijdens die studie in Londen werd Triebert uitgenodigd om mee te werken aan de onderzoeken van Bellingcat: het collectief dat onderzoek doet op basis van openbare bronnen. Voor hen maakte hij onder andere een reconstructie van de couppoging in Turkije aan de hand van Whatsappvideo's.
Gedurende zijn jaren bij Bellingcat reisde Triebert de hele wereld rond om cursussen te geven over de steeds populairdere onderzoeksmethode van Bellingcat. Ook heeft hij gewerkt als correspondent voor onder andere Al-Jazeera, en was hij fotograaf in Oekraïne en Irak.
In 2019 kwam hij onder contract bij The New York Times als onderdeel van het Visual Investigations Team. Met dit team won hij in 2020 een Pulitzer-prijs, voor het onderzoek naar de betrokkenheid van Rusland bij het doden van burgers tijdens de Syrische burgeroorlog. In 2022 won hij met zijn collega's wederom een Pulitzer-prijs, ditmaal voor verslaggeving over de vele dodelijke burgerslachtoffers bij Amerikaanse luchtaanvallen in Afghanistan, Irak en Syrië.
VPRO Tegenlicht volgde Triebert in 2016 al voor de aflevering 'Digitale burgerdetectives'. Triebert was destijds vooral bezig met de Syrische burgeroorlog.