Nelly stijlt, net als veel andere vrouwen met kroeshaar, haar haar met chemische middelen zo lang ze zich kan heugen. Vaak hield ze brandwonden over van het ontkroezen, maar liever dát dan haar eigen haar. Inmiddels is Nelly 35 jaar en wil ze haar kroeshaar volledig leren omarmen. In Liever kroes ondergaat ze de transitie naar haar eigen, natuurlijke haar en onderzoekt ze waar haar afkeer vandaan komt.
Welke invloed heeft de witte, westerse samenleving op haar schoonheidsideaal gehad? Waar begon de afwijzing van haar uiterlijk? Hoe kijkt haar eigen familie en gemeenschap hiernaar? En kan ze zich ontdoen van haar diepgewortelde onzekerheden? Liever kroes is een persoonlijk en emotioneel portret van een jonge, zwarte vrouw die op zoek gaat naar zelfacceptatie.