‘Sandy komt er zo aan,’ belooft de receptioniste van Sansyl en verwijst naar de wachtruimte. Daar zit ook boxer Junior, een ‘perfect afgericht beest’ dat volgens de baliedame soms de hele dag in zijn luie stoel bivakkeert. Maar als Wenderhold verschijnt rent Junior richting de lift. Het is goed dat de afspraak om tien uur staat gepland, zo blijkt. ‘Junior laat nogal wat windjes ’s middags.’ Een tamelijk a-erotisch begin van een bezoek aan een van de grootste porno-uitgeverijen van Nederland.
Moest voormalig directeur Jan Wenderhold zijn blaadjes (oplage: honderdduizend) in de jaren zestig heimelijk vanonder de toonbank verkopen, tegenwoordig richt Sansyl zich in alle legaliteit op de productie van erotische tijdschriften (Seventeen en Passie), het uitgeven van dvd’s en de exploitatie van betaalde sekssites. Werkten er ooit tachtig man onder leiding van Sandy, die het bedrijf in 1998 van haar vader overnam, sinds de automatisering en het verlies van seksblad Chick zijn dat er nog vijfenveertig. Het populairst is de holding uit Uitgeest onder Japanners, Italianen en Engelsen. Voorheen bezette ook Amerika een plek in de top drie, maar door de crisis verloor Sansyl daar een fiks aantal afnemers.
Modellencoach
De pornobranche zit in zwaar weer en dat weet Sandy Wenderhold ook. Gratis sekssites vormen een serieuze bedreiging voor de bladenmarkt. Het relatief softe Passie heeft op dit moment een oplage van 50.000, een halvering ten opzichte van 2006.
Sandy: ‘We worden door de concurrentie uitgedaagd om kwalitatief goede producten te leveren, waar consumenten alsnog voor willen betalen.’
Paraplu in de regen is het verbreden van de markt. Zo biedt Sansyl onder meer twee digitale Ziggo-kanalen, waar specifieke genres op vaste tijdstippen worden uitgezonden. Dat vinden kijkers prettig, licht Wenderhold toe. ‘Mensen weten: ah, zondagavond acht uur, dikke negerinnen na de voetbal.’ Een tweede reactie op de storm in pornoland is de digitalisering van de Chick, het blad dat van 1968 tot 2008 in de schappen van het tankstation lag. Vanaf deze maand verschijnen alle oude edities op het web.
Die digitalisering is niet iets waar Wenderhold zich mee bezig houdt – ‘ik heb daar de ballen verstand van’ – maar vanaf een troon neerkijken op haar personeel doet ze evenmin. De directrice vergadert met producers en fotografen, bemoeit zich met de selectie van beeldmateriaal en woont af en toe shoots bij. Tijdens fotosessies is haar rol die van modellencoach. Waar reguliere fotomodellen nog wel eens te weinig emotie tonen, is dat op de set van Sansyl een vereiste. Geen zuurpruimbekjes en starre houdingen: een meisje moet seks uitstralen. Heel veel seks.
Kenau
Het was geen vanzelfsprekendheid dat Sandy het erotiekconcern van vader Jan overnam, laat dat duidelijk zijn. Zakenvrouwen bestempelde de conservatieve Wenderhold senior doorgaans als kutwijven en zo niet, dan waren het kenaus. Jan had echter enkel dochters en dus is Sandy nu al bijna vijftien jaar lang een kutwijf. Geheel zonder strijd ging de overname niet. Het ontbrak Sansyl, opgericht in de jaren zestig en een voortgekomen uit de Chick, aan structuur en Sandy zag zich genoodzaakt daar verandering in te brengen. Ze introduceerde het fenomeen ‘functioneringsgesprekken’ en ontsloeg werknemers die ‘heel gezellig’ waren, maar niet capabel. Een pijnlijk proces, reflecteert Wenderhold. ‘De eerste jaren hoefde ik mijn vader niet te bellen voor een gesprek over het bedrijf. Tegenwoordig is hij mijn belangrijkste raadgever.’
Hoewel ook in de erotische sector het merendeel van de hogere functies door mannen wordt bekleed, is Sandy’s toppositie geen unicum. Zo stond de Duitse Beate Uhse tot haar dood in 2001 aan het roer van het gelijknamige erotiekconcern, dat uitgroeide tot ’s werelds grootste speler binnen de seksindustrie.
Niet serieus genomen worden vanwege haar feminiene aard, dat heeft de eigenaresse van Sansyl nog nooit meegemaakt. ‘Of ik heb het niet doorgehad, dat kan ook.’ Wel merkt ze dat mannen meer moeite hebben met haar functie dan vrouwen. Wenderhold: ‘Als ik op een beurs sta en aan kerels in pak vertel waarmee ik mijn brood verdien, zeggen ze: “o ja, die branche is er natuurlijk ook nog.” Vrouwen vragen meteen hoe het allemaal in z’n werk gaat achter de schermen, en oh, of er niet eens een keer iets over vibrators in de bladen kan? Mannen zijn heus nieuwsgierig, maar zij uiten zich pas vier bier later.
Krom gelul
De huidige maatschappij is preuts, oordeelt Sandy. ‘Al helemaal wat kunst betreft.’ De commercie drukt naar haar mening vaak een te groot stempel op het werk van kunstenaars en programmamakers. Moet er weer iets worden weggehaald omdat mensen er aanstoot aan zouden kunnen nemen. ‘We doen met z’n allen ontzettend moeilijk over seks, terwijl het gewoon een basisbehoefte is.’ Eten, vocht, seks. Klaar. Soms wordt haar verweten dat ze haar eigen kinderen de pornobladen ook niet voorschotelt, maar dat vindt ze krom gelul. ‘Een drankverkoper schenkt zijn zoon van veertien toch ook geen glas jenever?’ Natuurlijk zijn er binnen Sansyl grenzen: ‘We doen niets met dieren, bloed of extreme sm-taferelen.’
Deze maand is Wenderhold een van de sprekers op de Nationale Coverdag, die op 30 mei wordt georganiseerd in DeFabrique in Utrecht. Een tipje van de sensuele sluier: de simpelste covers springen het meest in het oog, cijfers op het omslag doen het goed en KLM-blauw wordt aantrekkelijk gevonden. Daar moet dan toch wel iets wat met de koele kleur contrasteert tegenover staan? Domme vraag. ‘Een warmbloedig meisje, inderdaad.’
Zakenvrouw Sandy Wenderhold zwaait de scepter bij Sansyl, een van de grootste erotiekconcerns van Nederland. Het bedrijf ondervindt concurrentie van gratis sekssites.