In 2010 en 2011 vonden er onder andere in Israël, Tunesië en Barcelona revoluties plaats. Waar vochten deze mensen voor? Een uitleg met interactieve tijdlijn.

Wat waren aanleiding en oorzaak voor de opstanden in Tunesië, Israël en Barcelona? In drie artikelen zetten we dat niet alleen in tekst op een rij, maar ook aan de hand van een interactieve tijdlijn.

Tunesië 2010

De Tunesische revolutie was de eerste in een reeks van opstanden in de Arabische wereld. Vele buitenstaanders doopten de politieke omwenteling tot de 'Jasmijnrevolutie', vernoemd naar de nationale bloem van Tunesië, omdat de opstand met relatief weinig geweld gepaard ging. Tunesiërs zelf noemen het burgelijke verzet de 'waardigheidsrevolutie'. Met 'Jasmijnrevolutie' wordt in Tunesië het aan de macht komen van dictator Ben Ali in 1987 bedoeld.
 

Klik op de afbeelding om naar het artikel over de Tunesische opstand te gaan

Barcelona 2011

Spanje werd hard getroffen door de wereldwijde economische crisis van 2008, wat net als elders bezuinigingen tot gevolg had. In 2011 ontstond een ware anti-bezuinigingsbeweging, die zichzelf 'indignados' (verontwaardigden) noemden. De beweging is niet geallieerd aan bestaande politieke partijen in Spanje, maar lijkt een echte volksbeweging te zijn.
 

Klik op de afbeelding om naar het artikel over de Spaanse opstand te gaan

Israël 2011

In juli 2011 plaatste de 25-jarige, net afgestudeerde filmstudent Daphni Leef een bericht op Facebook waarin zij haar vrienden opriep om een tentje neer te zetten in het centrum van Tel Aviv. De protesten kregen veel bijval en media-aandacht. Eén 26-jarige afgestudeerde vrouw, Stav Shaffir, besloot het systeem van binnenuit te veranderen. Zij werd het jongste vrouwelijke parlementslid in de geschiedenis van Israël.
 

Klik op de afbeelding om naar het artikel over de Israëlische opstand te gaan