In juli 2011 plaatste de 25-jarige, net afgestudeerde filmstudent Daphni Leef een bericht op Facebook waarin zij haar vrienden opriep om een tentje neer te zetten in het centrum van Tel Aviv. Op 14 juli 2011 overnachtte zij samen met tien vrienden op de Rothschild Boulevard. Het protest groeide zeer snel en na enkele dagen waren er al vijfduizend mensen bijgekomen. Het protest ontwikkelde zich uiteindelijk tot een ware beweging die onder verschillende namen bekend staat. Vaak wordt het in de media geduid als de 2011 Israëli social justice protests.
In 2011 was er één van de grootste demonstraties in Israël ooit. Hoe kwam dit protest tegen gebrek aan betaalbare huizen tot stand?
Meer artikelen bij deze aflevering
Interactieve tijdlijn
Klik op de afbeelding voor een interactieve tijdlijn
De motivatie voor het protest kwam voort uit de verslechterende economische omstandigheden. De levenskosten liepen steeds verder op. Vooral de constante verhoging van de huur veroorzaakte bij veel inwoners stress en problemen. Er was meer aan de hand. Bij velen heerste er een algemeen gevoel van frustratie over de huidige economische en sociale omstandigheden. Gecombineerd met een machteloos gevoel zorgden deze frustraties ervoor dat de protestbeweging snel groeide. Daphni Leef had een baan, maar kon haar hoofd niet boven water houden. Er waren veel vragen over hoe de situatie zo uit de hand kon lopen, terwijl Israël in een economische boom zat.
If we’re not making money, but the country is, then where does the money go?
De protesten kregen veel media-aandacht waarna de vraag ontstond hoe de demonstranten werkelijke verandering konden bewerkstelligen. Het antwoord op deze vraag werd door verschillende mensen beantwoord met verschillende strategieën. Eén strategie was die van Stav Shaffir, een 26-jarige afgestudeerde vrouw (filosofie en geschiedenis), die het systeem van binnenuit wilde veranderen. Dit betekende dat zij het systeem in moest komen door zich verkiesbaar te stellen.
Zij werd het jongste vrouwelijke parlementslid in de geschiedenis van Israël. Eén van haar speerpunten was transparantie en ze ging snel aan de slag om inzage te krijgen in het nationale budget. Shaffir was gechoqueerd toen ze erachter kwam hoe het er in de praktijk aan toeging. Corruptie, omkopingen en belangenverstrengeling waren aan de orde van de dag. Haar strijd tegen de twijfelachtige procedure van het vaststellen van het budget zorgt ervoor dat ze vaak in aanraking komt met de gevestigde orde.
De toetreding van Stav Shaffir tot het parlement is een van de weinige concrete gevolgen van de protestbeweging. De beweging zelf verdween langzamerhand en behalve een paar kleine overwinningen, zoals meer transparantie over de samenstelling van het budget en kleinschalige bouwprojecten vor betaalbare huizen, zijn de idealen van de demonstranten (nog) niet gerealiseerd.