De dagelijkse werkelijkheid voor de Palestijnen in Gaza is niet meer elke dag in de gevestigde media te zien. Israël laat sinds de aanslag van Hamas op 7 oktober 2023 geen internationale journalisten Gaza binnen om verslag te doen van wat er daar gebeurt - een enkele door het Israelische leger georganiseerde persreis daargelaten. De informatiestroom vanuit Gaza is daarom op zijn zachtst gezegd beperkt. Met gevaar voor eigen leven proberen lokale (burger)journalisten de bombardementen, verwoesting, voedseltekorten en mensenrechtenschendingen alsnog met de wereld te delen.

Een van die journalisten is Bisan Owda. Als burgerjournalist en activist staat zij sinds de aanvallen van Israël op Gaza aan de frontlinie en brengt de verhalen van Palestijnen naar buiten. Ze documenteert haar situatie vanaf het moment dat ze haar huis in Beit Hanoun noodgedwongen moest ontvluchten voor de zuidelijker gelegen en veronderstelde ‘veilige zone’ van het Al-Shifa ziekenhuis. Ze laat zien hoe overleven eruit ziet en doet door tranen en afschuw heen op rauwe en directe wijze verslag van het Israëlische geweld, de verwoesting, oorlogsmisdaden en mensenrechtenschendingen. 

Het werk van Bisan is bepaald niet zonder risico: op 27 februari 2025 tonen voorlopige onderzoeken van de in New York gevestigde non-profit organisatie Committee to Protect Journalists (CPJ) aan dat er sinds het begin van het Israëlische geweld minstens 162 journalisten en mediawerkers zijn gedood in Gaza en de Westelijke Jordaanoever. Volgens het CPJ is het de dodelijkste periode voor journalisten sinds de organisatie begon met het verzamelen van gegevens in 1992. 

Tot nu toe heeft het CPJ vastgesteld dat ten minste elf journalisten en twee mediawerkers rechtstreeks het doelwit waren van de Israëlische troepen. Het CPJ classificeert die gevallen als moorden. De organisatie onderzoekt op dit moment nog twintig andere gevallen die wijzen op mogelijke doelwitten.

‘Sinds het begin van de oorlog in Gaza betalen journalisten de hoogste prijs - hun leven - voor hun verslaggeving. Zonder bescherming, apparatuur, internationale aanwezigheid, communicatiemiddelen en eerste levensbehoeften als voedsel en water, doen ze nog steeds hun werk,’ zegt CPJ-programmadirecteur Carlos Martinez de la Serna erover. ‘Elke keer dat een journalist wordt gedood, gewond raakt, gearresteerd wordt of gedwongen om in ballingschap te gaan, verliezen we stukjes van de waarheid.’

Bisan laat de wereld zien met welke gruwelijkheden de Palestijnen dagelijks te maken hebben. Ook Bisan moest talloze keren uitwijken naar de volgende ‘veilige zone’, woonde in een tent en had nauwelijks te eten. Ze verloor afgelopen anderhalf jaar veel vrienden, familieleden en geliefden.

Op haar Instagram-account @wizard_bisan1 post ze regelmatig vlogs over de gebeurtenissen, die ze vrijwel altijd begint met: ‘It’s Bisan from Gaza, and I’m still alive.’ Inmiddels kijken 4,7 miljoen volgers mee en maakt Bisan reportages voor Al Jazeera. Haar Instagram-video’s vormen een beklemmende getuigenis en bieden een persoonlijke kijk op de genocide in Gaza. Haar verslag is een monument waar niet van weggekeken kan worden. 

Het motiveerde ons een selectie te maken van haar Instagram-video’s en op chronologische volgorde achter elkaar te zetten. Zo krijg je binnen dertig minuten een overzicht van de verwoesting in Gaza en de enorme veerkracht en levenslust van de Palestijnen. 

Meer zien? Voor het hele verhaal en de recentste posts ga je naar Bisans account: @wizard_bisan1.