Belofte ben je niet in een dag. Kijk mee met Zoë haar weg naar de top.

spring in 't veld

2 jaar: meidenfamilie compleet

Als derde telg van de familie Sedney wordt Zoë op 15 december 2001 geboren in Zoetermeer. Op haar tweede krijgt ze er een zusje bij: Megan. Met z'n vieren groeien de meiden op: Naomi, Amy, Zoë en Megan, gehoed door moeder Mandy en vader Melvin.

dansen op K3

Als kind kan Zoë al niet zo goed stilzitten, vooral niet als K3 gedraaid wordt. 'Ik was echt diehard-fan,' lacht Zoë. 'Dan kwam m'n buurmeisje en dansten we op hun shows. We hadden ze allemaal op dvd, ook hun films.' Als ze zes is, mag Zoë zelfs naar een concert van de dames...

(zet je cookies voor sociale media aan om de Instagram-video te zien)

'Ik was echt diehard fan en danste op al hun kinderliedjes'

van zwemles naar tennis

Meteen nadat Zoë haar zwemdiploma haalt wil ze sporten. 'Dat vonden m'n ouders ook belangrijk, daar werd je sociaal van en we moesten bewegen.' 'Je kon bij veel sporten in Zoetermeer tien lessen nemen om 't uit te proberen,' vertelt Zoë's moeder Mandy. Zoë probeert tennis, maar heeft al snel twee andere sporten in haar hoofd...

5 jaar: achter zus Naomi aan

Thuis staan de hockeysticks namelijk in de gang en Zoë's oudere zus Naomi zit op atletiek. De keuze is dan ook snel gemaakt: 'Zoë wist al vrij snel dat het atletiek én hockey moesten worden,' vertelt Zoë's moeder Mandy. 'Mijn oudere zus Naomi rende al en toen ik klein was wilde ik dat ook,' aldus Zoë.

atletiektalentje

Een keer per week staat Zoë op de atletiekbaan van ARV Illion in Zoetemeer. Kogelstoten, hardlopen... Zoë valt regelmatig in de prijzen.

duveltje uit een doosje

Op haar zesde begint Zoë ook met hockey bij MHCZ in Zoetermeer. Ook daar komt ze vaak als een duveltje uit een doosje: Zoë is ongekend snel. Met meisjes E1 wordt Zoë kampioen.

de tienerjaren

10 jaar: actie van de week

Zoë's sportcarrière staat tussen haar tiende en veertiende vooral in het teken van hockey. 'Vanaf m'n elfde zat ik in selecties en trainden we drie keer per week. Je hebt een team en dus verplichtingen, ik ging daardoor maar een keer in de week naar atletiek.' Ook op het gras is ze de snelste van allemaal. In 2012 wordt deze actie van Zoë uitgeroepen tot actie van de week, ze is dan tien.

brugpieper

Naast al dat sporten moet Zoë natuurlijk gewoon naar school. Op haar elfde gaat ze naar de brugklas van het Erasmus College in Zoetermeer. Uiteindelijk begint Zoë aan het vwo.

'Mijn sterkste punt was mijn snelheid, ook op het hockeyveld'

14 jaar: afscheid van het hockeyveld

Ondertussen atletiekt ze gewoon door en bij haar hockeyclub belandt ze in het eerste team. Dat betekent dat de vele trainingen van twee sporten niet meer te combineren zijn. 'Het kostte wel wat verdriet,' vertelt moeder Mandy. 'Maar Zoë koos voor atletiek.' 'Mijn sterkste punt was mijn snelheid, ook op het hockeyveld,' aldus Zoë. 'En als ik in één sport heel goed wilde worden, moest ik kiezen.'

'Eerder was ik altijd de kleinste. Ook lichamelijk werd ik opeens beter dan de rest'

in beeld bij de buitenwereld

'Toen ik met hockey stopte in de zomer, mocht ik in de herfst bij atletiek nog net meedoen met het NK voor C-junioren. Daar werd ik opeens Nederlands kampioen en dachten mensen: "Huh? Waar komt zij vandaan?". Ik stond er zelf niet echt van te kijken, werd eerder altijd vijfde, soms derde... Maar voor de buitenwereld was dat denk ik wel een kantelpunt.'

Ook haar groeispurt hielp haar op weg: 'Sommige mensen blijven op die leeftijd steken qua lengte maar ik werd groter, was eerder altijd de kleinste. Ook lichamelijk werd ik toen beter dan de rest.'

15 jaar: volle focus op atletiek

Nu de hockeytrainingen verleden tijd zijn, stort Zoë zich volledig op atletiek. ‘Ik werd B-junior en kwam in de meerkampgroep van mijn huidige trainer Remco van Veldhuizen terecht. Dat waren zwaardere trainingen en meer gespecialiseerd. Ik trainde op maandag en vrijdag en af en toe op donderdag. Op woensdag en zaterdag ging ik naar ATR, het regionale talentencentrum. Van twee ging ik dus naar vijf trainingen in de week.’

Dat werpt al snel zijn vruchten af: 'Zoë groeide snel uit tot een toppertje binnen de club,' vertelt Mandy. Haar zus Naomi traint al op Papendal, dus het pad naar de top is de familie Sedney niet vreemd.

'Zoë werd snel een toppertje binnen de club'

Multitalent: Zoë speelt ondertussen ook nog een instument...

Naast haar sportcarrière houdt Zoë er ook nog een bescheiden muziekcarrière op na. 'Iedereen bij ons thuis speelde een instrument: Naomi speelde kort gitaar, Amy heeft viool gespeeld en m'n moeder piano. Die was nogal aanwezig in huis, vandaar dat ik dat ook wilde proberen.' Van klassiek tot pop, Zoë kan er inmiddels prima op uit de voeten:

meerkamp en sprint

Het blijft ook haar trainers niet opopgemerkt dat Zoë vlug is als water. Naast de meerkamptrainingen bij haar eigen club ARV Illion volgt Zoë sprint- en hordentrainingen bij Atletiek Trainingscentrum Rotterdam (ATR). Brendan Troost wordt haar trainer en werkt met Zoë aan de loopnummers, waarvoor ze een uitzonderlijk talent blijkt te hebben.

afslag richting topsport: Naomi achterna

Zoë maakt grote sprongen in de atletiek en haar topsportleven begint serieuzere vormen aan te nemen. 'Ze is erg gemotiveerd en kwam natuurlijk in het wereldje terecht als het zusje van,' aldus Mandy. Naomi behoort dan al tot de sprinttop van Nederland.

snelle starter

Snelheid zit in Zoë haar dna: ze heeft een enorm acceleratievermogen waardoor haar starts bij de loopnummers ongekend snel zijn. Zoë's meerkampcoach Remco vertelt.

15 jaar: Zoë goes international

Een first voor Zoë: in 2017 mag ze meedoen aan het Europees Jeugd Olympisch Festival (de EYOF) in Hongarije en da’s haar eerste internationale toernooi. Dat betekent zenuwen en veel nieuwe gezichten, maar daar is niks van te merken in Zoë haar races. In 23.74 snelt ze naar het goud op de 200 meter sprint, Zoë loopt sneller dan Dafne Schippers op die leeftijd! Kijk hier hoe blij Zoë is na haar gouden race op de 200 meter sprint:

nog een finale

Alsof dat nog niet genoeg is, staat Zoë ook in de finale van de 100 meter horden. Waar niemand minder dan chef de mission Pieter van den Hoogenband haar komt aanmoedigen...

goudhaantje

Uiteindelijk rent Zoë met haar teamgenootjes ook nog naar een zilveren medaille op de 4x100 meter sprint. Aan het einde van haar eerste internationale toernooi mag Zoë met recht een goudhaantje genoemd worden... Ze verovert in Gyor maar liefst drie medailles!

kiezen, kiezen, kiezen

2018

Inmiddels zit Zoë in haar examenjaar van het vwo en dat betekent bikkelen: al je vakken halen en volle bak trainen. Gedisciplineerd als Zoë is, gaat het haar prima af. Ondertussen moet er een studiekeuze gemaakt worden: 'Bewegingswetenschappen studeren in Amsterdam lijkt me leuk en een andere optie is een vergelijkbare studie in Nijmegen en trainen op Papendal.'

'Ik wil denk ik Bewegingswetenschappen gaan studeren'

samen met zus Naomi aan de start

Op 12 mei loopt Zoë samen met haar zus Naomi in de estafetteploeg op het NK voor clubteams. Een dag waar de familie Sedney al lang naar uitkeek: mini en maxi samen aan de start. Houden ze hun club ARV Illion in de competitie? Lees hiernaast een dagverslag. 

16 jaar: voor de tweede keer internationaal

Na de EYOF mag Zoë in juli meedoen aan haar tweede internationale toernooi: het EK -18, opnieuw in het Hongaarse Gyor. Haar doel? 'De finale van de 100 meter horden halen en het liefst een medaille of persoonlijk record.'

Na de voorrondes wordt Zoë geïnterviewd. Daar staat ze als een ervaren atlete, maar ook voor Zoë blijft zo'n internationaal toernooi spannend...

klaar...

De finale wordt gehaald, in de halve finale loopt Zoë zelfs de snelste tijd ooit gelopen in Nederland bij meisjes B: 13.27 seconden. Dat record stond met 13.28 seconden op naam van Nadine Visser, die inmiddeld tot de wereldtop behoort op het onderdeel horden. Wint Zoë ook van haar internationale concurrenten in de finale? Bekijk de video: