Omdat iemand uit mijn omgeving plotseling is begonnen met vloggen en ik dat heel lastig vind, woonde ik afgelopen week de cursus Omgaan met vloggers bij. De cursus loopt zes weken, iedere week wordt er anderhalf uur lang ingegaan op een specifiek onderdeel. De cursus vindt plaats in een kantoorgebouw met een systeemplafond en wordt gegeven door verschillende psychologen die merkten dat er behoefte is aan professionele hulp voor slachtoffers van vloggers.
Tim is slachtoffer van een vlogger en gaat daarvoor op cursus.
We zaten in een kring, een stuk of tien mensen, niemand ouder dan vijfendertig. Behalve Corry dan, die zestig is en ruzie heeft met haar man omdat hij een eigen vlogkamer wil. Het was de eerste keer, dus iedereen stelde zich voor en vertelde daarna wat hun probleem is. Ze liepen nogal uiteen. Er was een jongen die steeds in het vlog van zijn beste vriend moet opdraven terwijl hij dat helemaal niet wil, hij noemde dat ‘vlogkrachting’. Er was een vrouw die vond dat haar vriend zoveel onzin vlogde dat ze YouTube van zijn computer had gehaald. Er was een psycholoog die zei dat dat niet kan. Er was een jongen die verliefd was geworden op een vlogmeisje maar haar alleen maar aantrekkelijk vond in haar vlogs, met veel licht, make-up en montage. Er was een meisje van twintig, blonde krullen, natte T, die het vervelend vond dat haar vriendje in zijn vlogs zo overdreven praat, maar zei dat ze zich pas echt zorgen ging maken toen hij ook buiten zijn vlogs zo ging praten. Toen hij zich ook tijdens seks als een vlogger begon te gedragen (“Hallooo tieten! Chill dat jullie kijkuhhh!”) was voor haar de maat vol en meldde ze zich aan voor de cursus.
De psycholoog bedankte ons voor het delen en zei dat het goed was dat we onze problemen recht in de lens kijken. Dat hij dat zelf wel een leuke woordspeling vond bleek uit zijn verwachtingsvolle blik. Tegen het einde van de anderhalf uur moesten we zelf gaan vloggen, om ons zo beter in onze omgeving te kunnen verplaatsen. Er ontstond rumoer, hier hadden we niet op gerekend. De psycholoog deelde leencamera’s uit en onder lichte dwang begonnen we onwennig met vloggen.
Niet veel later lag de helft van de cursisten huilend en schreeuwend op de vloer, de andere helft was weggelopen. Corry zat in een hoekje van de ruimte en ramde haar hoofd herhaaldelijk tegen de muur. De afdruk van haar voorhoofd en wat mascara uit haar wenkbrauwen zijn de stille getuigen van de problemen van deze tijd.