In een Pools stadje waar tot de Tweede Wereldoorlog vooral Joden woonden, hebben de huidige inwoners geen idee van die geschiedenis. En ze staan er ook niet echt voor open.

Met zijn Joodse vriend Dawid is Rafał Betlejewski op weg naar Węgrów, ooit een plaats met 70 procent Joodse inwoners. Daar willen ze aandacht vragen voor de vergeten geschiedenis van de Joden. 

In Węgrów woonden Joden en katholieken lang vreedzaam samen. Totdat de nazi's kwamen, de rabbijn op het dorpsplein zetten en vermoordden. Vanaf die dag ontketende zich een heksenjacht op de Joodse inwoners. Sommige Joden werden meteen vermoord, anderen werden door de nazi's afgevoerd naar concentratiekamp Treblinka. Een klein deel wist te vluchten en dook onder.

Deze geschiedenis lijkt totaal onbekend in Węgrów. Dawid en Rafał krijgen geen bijval en worden argwanend bekeken.

In het dorp willen Dawid en Rafał de tekst 'Jood, ik mis je' op een blinde muur schilderen, maar de plaatselijke politie maakt bezwaar. Ook de stoep is verboden terrein, dus besluiten ze de tekst op een spandoek te schilderen.

Ze nodigen omstanders uit om te helpen, maar niemand zet ook maar één stap in hun richting. Er komt wel een 90-jarige inwoner naar voren, die uit eigen herinnering vertelt over de vele Joodse vrienden en buren uit zijn jeugd, met wie er altijd goed contact was. Even steekt de verborgen geschiedenis de kop op.

Onder begeleiding van de politie mag het spandoek uiteindelijk op het dorpsplein worden opgehangen. De agenten noteren wel de namen en gegevens van Dawid en Rafał. Veel later krijgen ze alsnog een proces verbaal in de brievenbus.

meer over Joden in Polen