Op een feestje genieten van een witte streep coke in je neus of een biologisch zegeltje in je mondhoek. Weet jij eigenlijk de route van die drugs voordat ze in je neus of mond terechtkomen?

zo komt drugs het land binnen

Nederland is wat ze noemen een doorvoerland. Via Afrika en Spanje komt hier de Zuid-Amerikaanse cocaïne binnen, via Turkije en Oost-Europa de Afghaanse heroïne. Om die import- en exportstromen op te zetten en te onderhouden moet je als smokkelaar inventief en flexibel zijn.

Zo worden drugs vaak verstopt in frames van kinderfietsjes, partijen fruit of uitgeholde pallets. Inmiddels zijn smokkelaars zo vernuftig dat drugs kunnen worden verwerkt tot kunststof. Daarmee worden dan weer gebruiksvoorwerpen gemaakt, zoals koffers of tentzeil.

meewerken aan drugstransport

Maar om echt zeker te zijn dat de handel goed door komt, heb je natuurlijk mensen nodig. In de haven van Rotterdam en op Schiphol worden medewerkers omgekocht en krijgen ze veel geld om spullen door de douane te loodsen. Zo hoor je in deze aflevering van Toendra het verhaal van Stefan:  Colombiaanse kennissen vragen hem ‘af en toe een koffertje door te laten’. Dat de gevolgen ook groot kunnen zijn als je weigert mee te werken, zie je in deze reportage van Danny’s wereld. Daarin ontmoet je een stel ‘uithalers’ – criminelen die cocaïne uit containers halen – die niet terugdeinzen voor geweld.

Helpers kunnen ook gerekruteerd worden door een bemiddelaar, zoals Jerry. Aan zijn bar vindt hij genoeg mensen die hij met elkaar in contact kan brengen. Daklozen, bijstandsmoeders of gezinnen met schulden zijn gewilde 'soldaten'. Ze vervoeren het spul in koffers, in kleding of in hun eigen lichaam, door bolletjes te slikken.

in de handel

De coke die via de havens en luchthavens binnenkomt, wordt verhandeld door groothandelaren zoals Erik. Deze ex-cokebaron woont in Dordrecht en op zijn hoogtepunt was hij daar de rijkste man, ook wel 'the man' in zijn eigen woorden. Ook al spreekt hij tegen dat dealen snel en veel geld betekent. Dealen is ook hard werken: 'Je moet contacten maken, je moet zorgen dat ze weten dat je er bent en je moet zorgen voor goede kwaliteit.'

De voorraden drugs worden uit het zicht van de wereld bewaard in stashhuizen. Zogenaamde 'katvangers' lenen hun naam aan een stashhuis, of aan een contract voor een huurauto, plantage of loods, zodat bij een politie-inval de echte boef buiten beeld blijft. Als het om wiet gaat, werken telers en coffeeshops steeds vaker met tussenhandelaren, die wietjes opkopen, verkopen en tot de achterdeur brengen. Jointjesroller Henny weet er alles van.

melkkoe van de Nederlandse drugsindustrie

Natuurlijk kan het ook dichter bij huis. De nijverheid in met name Brabant en Limburg vormt de absolute melkkoe van de Nederlandse drugsindustrie: synthetische drugs. Verreweg de meeste xtc die in Europa én de VS wordt geslikt, komt uit drugslaboratoria in vooral Zuid-Nederland. Geïnspireerd? Hier vind je alles wat je nodig hebt om jouw eigen drugslab te maken. Je kan dat doen in onder meer autobedrijven, woningen, ondergrondse bunkers en bungalowparken.

En het echte werk laat je dan aan anderen. Tussenhandelaren kopen de poeders op, persen de pillen en verkopen het door. Allemaal heel simpel, vertelde een verkoper aan de makers van De industrie: ‘Je zorgt dat je aan een kilo poeder komt, bestelt alles en je kan aan de slag. Je zet dan een geinige stempel en met kleursels onderscheid je batches van elkaar.’

(artikel loopt hieronder door)

favoriete werkplek

Dealers werken vaak via 06-nummers. Maar soms staan ze ook gewoon ouderwets op straat, in een bepaald huis of in een park, zoals Sean. Hij dealde xtc en allerhande psychedelica. Zijn favoriete werkplek was de tuin of het bos: ‘De bankjes waren prachtige plekken om de kleuren van de natuur te ervaren, zeker met wat psychedelica erbij. Het ruisen van de blaadjes, de zon door de bomen. Het was soms bijna een Hollands schilderij.’

Het park was ook een handige plek omdat hij de politie er goed kon afschudden. Als ze hem verdachten ‘kon ik mijn spul er makkelijk achter een rododendronstruik ditchen. Dan viste ik het er later gewoon weer achter vandaan.’ Zijn meeste klanten waren mensen van de middelbare school uit rijke families. 'Jongens die later piloot of jurist zouden gaan worden.'

Maar ze zijn heus niet de enige. 830.000 Nederlanders hebben minimaal één keer xtc gebruikt in hun leven en een half miljoen weleens speed. Dat is ruim tien keer zoveel als in onze buurlanden. Uit een Europees rioolwateronderzoek bleken de absolute top drie xtc-steden Eindhoven, Utrecht en Amsterdam.

Zou het niet voor iedereen beter zijn als (bepaalde) drugs legaal werden? Daarover lees je meer in dit artikel: 'Waarom zijn wiet en xtc niet legaal?'

artikelen in deze reeks