Er werd aan Tim getwijfeld toen hij laatst zonder geld, telefoon en paspoort een taxi uitstapte.

Aangekomen bij het hotel zocht ik op de achterbank van de taxi in mijn zakken, maar ik kon mijn pinpas niet vinden. Ik vertelde het de taxichauffeur en zei dat ik vast wel iets met het hotel kan regelen. Ik liep het hotel binnen waar een nachtreceptionist van een jaar of twintig mij te woord stond met een Big Mac in zijn mond. Toen ik vroeg of ik de taxikosten misschien op mijn kamer kon zetten, zei hij dat dat niet mogelijk is omdat hij als nachtreceptionist niet in het systeem kan. Ik zou dan op de dagreceptionist moeten wachten die om zeven uur in de ochtend begint en wel in het systeem kan.

Inmiddels was de taxichauffeur ook aan de receptie komen staan. Ik kon hem dus niet betalen. Hij vroeg om mijn telefoon als onderpand. Ik antwoordde dat die kapot was. Hij vroeg om mijn paspoort. Ik antwoordde dat ik die thuis was vergeten. Het was tien over zes in de ochtend in een hotel in Nijmegen en de taxichauffeur scande mij van top tot teen en zei: 'Dus je hebt geen geld, geen pinpas, geen telefoon? Ja jongen, ik vind dit een heel raar verhaal.' Het wantrouwen en de afkeuring in zijn stem vulde de lobby. Met een volle mond knikte de nachtportier naar de taxichauffeur en zei dat hij dat nou ook vindt. 'Een heel erg raar verhaal ja.'

Vanaf het festival waar we voor de VPRO het hele weekend filmden, nam ik ‘s ochtends vroeg vanaf het terrein een taxi na een nacht die iets langer duurde dan ik vooraf had gepland. Omdat mijn telefoon niet meer aanging, vroeg ik bij de crewreceptie of ze een taxi voor me wilden bellen. Ik moest een half uur wachten op de taxi die helemaal uit Nijmegen kwam, dus kreeg ik van de jongens achter de receptie een kopje thee. Ze hadden acht smaken die één voor één werden beschreven, aangeboden en uitgestald. Ik herinner me alleen nog de Classic Rooibos, omdat ik die koos en hij inderdaad classic was.

En inderdaad: na een halfuur wachten kwam de taxi. Ik maakte tussen het in slaap vallen door nog een praatje met de taxichauffeur, omdat ik een heel oud nummer van Röyksopp op de radio hoorde en toen zei de taxichauffeur dat het Spotify was.

 Ja, ik heb mijn paspoort niet bij me. Ja, ik ben mijn pinpas kwijt. Ja, ik heb een gekke jas aan. Maar ik sta gewoon op de crewlijst die daar ligt! Ik besta gewoon!

Tim den Besten

Toen de twee niet ophielden elkaar verbaal te vingeren en het met elkaar eens te zijn, verhief ik mijn stem en zei: 'Doe even normaal! Is dit serieus? Denken jullie dat ik hier voor de lol sta? Dat ik niet baal? Ja, ik heb mijn paspoort niet bij me. Ja, ik ben mijn pinpas kwijt. Ja, ik heb een gekke jas aan. Maar ik sta gewoon op de crewlijst die daar ligt! Ik besta gewoon!' De taxichauffeur: 'Ja jongen, jij kan wel zeggen dat je alles kwijt bent en bent wie je bent. Maar voor hetzelfde geld ben je iemand anders die je niet bent. En dan kan ik naar mijn dertig euro fluiten.' De nachtreceptionist was inmiddels aan zijn Franse frietjes begonnen, wat ik dan weer heel raar vond want ik eet altijd eerst de frietjes en dan de burger. Hij stopte even met eten en zei: 'Dus jij bent helemaal vanuit Rotterdam naar Nijmegen gekomen zónder paspoort?'

Uiteindelijk kwamen we overeen dat ik in de lobby zou wachten op de dagportier. Ik mocht niet naar mijn kamer. Toen de taxichauffeur wegging zei de nachtreceptionist tegen hem over mij − waar ik bij stond: 'Maar ik kan hem niet de hele tijd in de gaten houden hè, ik moet soms even naar achter.' De taxichauffeur zei: 'Er hangen toch camera’s.'

Toen alles was geregeld en ik eindelijk in bed lag, sprak ik met mezelf af dat ik nooit zo wil worden als die taxichauffeur. Dat ik liever altijd mijn vertrouwen geef met het risico dat het wordt beschaamd, dan dat ik zo wantrouwend door het leven ga.

Het voordeel van de twijfel komt naar je toe deze zomer.

meer columns van tim

  • Tim den Besten is programmamaker bij de VPRO. Zo maakte hij korte maar krachtige interviews in Zomergifjes, ging hij achter de geraniums kijken in Oudtopia en knuffelde hij veel dieren voor het Villa Achterwerk programma Beestieboys. Tim zit ook op twitter en hij schrijft wekelijks een column voor vpro.nl