Soms krijg ik een e-mail van scholieren (meestal meisjes) die bezig zijn met het maken van een profielwerkstuk. (Wat het verschil is tussen een werkstuk en een profielwerkstuk weet ik niet, maar dat is geen zaak van levensbelang.) Vaak denk ik dat studenten of bejaarden zich voordoen als middelbare scholieren bij wijze van grap; een grap is doorgaans de beste verklaring voor de meeste van de vragen die ik onder ogen krijg.
Gezeten naast het ziekenhuisbed van mijn moeder opende ik een mail van Inge en Rosanne. Ze zaten op 5havo en gingen een profielwerkstuk maken over de vraag hoeveel tijd het kostte een goed boek te maken. Daarom zochten ze een schrijver. Om een indruk te geven van de vragen, hierbij enkele voorbeelden:
‘Is het proces van het schrijven tot en met de tijd dat het boek echt uitgegeven wordt een lang proces? Zo ja, hoelang duurt het dan? Moet er per se een bepaald plaatje op de voorkant dat je in gedachten had?’
Ik vermoedde dat een gepensioneerde leraar Nederlands zich op deze manier wilde wreken voor het leed dat hem was aangedaan, maar wie weet zaten Inge en Rosanne echt op 5havo. Daarom schreef ik terug dat het allicht een goed idee was als ze eens een boek van mij zouden lezen om zo wat specifiekere vragen te kunnen stellen.
Het antwoord volgde binnen drie minuten en bestond uit één woord: ‘Neen.’
Column Yasha
Soms krijg ik een e-mail van scholieren (meestal meisjes) die bezig zijn met het maken van een profielwerkstuk. (Wat het verschil is tussen een werkstuk en een profielwerkstuk weet ik niet, maar dat is geen zaak van levensbelang.)
Dit werd interessant. Was de gepensioneerde leraar uit zijn rol gevallen?
Daarom mailde ik terug, nog altijd gezeten naast mijn moeders bed: ‘Neen?’
Het antwoord van Inge en Rosanne dat volgde, is wederom de moeite waard, ik citeer twee zinnen: ‘Ook is het grappig om te weten dat wij twee enorme boekenwurmen zijn en lezen onze hobby is. Vandaar dat ons profielwerkstuk met boeken te maken heeft en we zijn daarvoor dus niet op zoek naar ruzies zoals dit.’
Als grap zijn Inge en Rosanne kostelijk, maar stel – het is een kleine kans – dat ze echt bestaan, dan moeten we de mogelijkheid openhouden dat literatuuronderwijs in Nederland zich verhoudt tot de romankunst zoals IS (voorheen ISIS) tot de liberale democratie.