Daarom moeten de banken meer eigen kapitaal aan gaan houden. Daar zijn ze volop mee bezig. Onlangs nog leidde dat tot geruststellende berichten nadat de Europese Centrale Bank een langverwachte stresstest had uitgevoerd. Bij zo’n stresstest wordt gekeken hoe banken zich houden bij een toekomstige crisis.

Volgens vooraanstaande experts is er ondanks de geruststellende woorden van politici reden voor zorg over dat bufferkapitaal van banken. En die zorg heeft vooral te maken met de nieuwste innovatie van de bancaire sector: De Coco-obligatie. Coco staat voor Contingent Convertible, en alleen al het afgelopen jaar zijn er volgens het onderzoeksbureau Dealogic voor 30 miljard door Europese banken verkocht. Ondanks de vriendelijke klinkende naam is het product zo ingewikkeld en risicovol dat het voor particulieren in Engeland verboden is om er in te beleggen, en ook de Autoriteit Financiële Markten, de AFM waarschuwt voor de risico’s.

Maar er is iets raars aan der hand. Politici en beleidsmakers stimuleren de Coco’s. Want ze zouden het bankensysteem veiliger maken in tijden van crisis. Dat is een kapitale denkfout zeggen economen. Wat zijn dat, Coco-obligaties? Waarom zijn deze producten volgens critici zo gevaarlijk in tijden van crisis? En waar zijn de toezichthouders, nu er zo’n dringend wordt gewaarschuwd?                                                               
Argos, over Coco’s, buffers en de macht van de banken.    

Het Europese Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) in Straatsburg gaf Nederland onlangs een gevoelige tik op de vingers. Het gaat om de zaak van een Nederlandse marinier die in april 2004 op missie in Irak een onschuldige burger, de 29-jarige Azhar Sabah Jaloud, dood schoot. Volgens het EHRM zijn er "serieuze tekortkomingen" bij het onderzoek dat de verantwoordelijke Nederlandse instanties (Openbaar Ministerie, Koninklijke Marechaussee en de Militaire Kamer van het Gerechtshof in Arnhem) hebben uitgevoerd.

Bovendien heeft Nederland verzuimd maatregelen te nemen om ongewenste beïnvloeding van getuigen te voorkomen. Zelfs de autopsie van het slachtoffer werd volgens het EHRM "inadequaat" uitgevoerd. Het is niet de eerste keer dat aan het licht komt dat een ernstig incident bij een militaire missie in het buitenland niet serieus wordt onderzocht door Nederland en dat bewijsmateriaal wordt verdonkeremaand. Is er bij Defensie sprake van een doofpot?

Een gesprek met SP-Tweede Kamerlid Harry van Bommel, die de zaak Jaloud al sinds 2007 volgt. In februari van dat jaar zond het tv-programma Zembla een reconstructie van deze zaak uit.