Veel klassieke bandjes vinden het nodig om te zoeken naar samenhang in hun cd’s. Ze kiezen dan allerlei mooie stukken muziek uit, maar lijken vervolgens te vrezen dat het verhaal ontbreekt, en dat dat erg is. We leven immers in een tamelijk hysterische tijd van Storytelling, waarin het verhaal achter een product belangrijker is dan de kwaliteit van het product zelf. Verhalen van ambachtelijkheid en authenticiteit, gaat het dan om. Dat levert veelal vooral cd’s op met dikke boekjes, waarin omslachtige verhalen te lezen zijn over hoe de zus van die-en-die ooit gestudeerd heeft met de gouvernante van zus-en-zo en dat er daarom ook muziek van de groenteboer van haar oom op deze cd staat. Alles wordt uit de kast gehaald om het verhaal rond te krijgen, als of gewoon mooie muziek op een plaatje niet goed genoeg is. En precies daarom is een cd zoals deze van het Luxemburgse Trio Koch zo’n verademing. Dat trio heeft namelijk wel een cd zonder geforceerd verhaal, maar met erg mooie muziek gemaakt. Muziek van Moszkowski, Milhaud en Martinu. Allemaal beginnen ze met een M, en daar houdt de gelijkenis meteen wel zo’n beetje op. De grote verassing is het fijne stuk van Moszkowski. Luister maar. TK

In de geschiedenis van de klassieke muziek zijn zulke verbijsterend mooie liederen geschreven - Schubert, Schumann, Beethoven, Vaughan Williams, Britten, enfin noem maar op - dat elk idee om in die overweldigende traditie nieuwe muziek te maken op voorhand gedoemd lijkt in de schaduw van die reusachtige voorgangers te verdwijnen. Alleen al daarom is het project dat pianist Egbert Derix met bariton Sef Thissen gerealiseerd heeft bijzonder en opmerkelijk. Het zijn hedendaagse liederen - want allemaal recent gecomponeerd - deels op (naar het Duits vertaalde) gedichten van de vader van Egbert, Jan Derix, uit de jaren ‘50 van de vorige eeuw. Tegelijk is de stijl waarin Egbert Derix componeert zeker niet ‘modern’ zoals we de gecomponeerde muziek van de laatste eeuw veelal als ‘modern’ zijn gaan betitelen. De grote melodische creativiteit van Derix kenden we al uit zijn eerdere werk, met Iain Matthews bijvoorbeeld, of met het Searing Quartet: direct aansprekende, mooie melodieën die zich in het geheugen nestelen. En met deze ‘ouderwets-moderne’ liederen pakt dat goed uit. Dit zou best eens door héél veel mensen ècht mooi gevonden kunnen worden, waardoor een genre dat altijd gold als ‘elitair’ en ‘moeilijk’ ineens door veel meer mensen gewaardeerd wordt. AvN

De in Saigon geboren maar al heel lang in Amerika wonende trompettist Cuong Vu is vooral actief in de geïmproviseerde hoek. Hij combineert vrijelijk hedendaagse jazz, rock, noise, elektronica, grooves en ambient. Met meestergitarist Bill Frisell maakte hij een cd rond de muziek van componist en arrangeur Michael Gibbs. Thema’s waaromheen vrije improvisaties alle ruimte krijgen. Lekker makkelijke muziek, nee, dat is het zeker niet. Dit is echt het soort van jazz waar je je aandacht ten volle bij nodig hebt. Maar is dat erg? Volgens mij niet. Wie goed luistert en de verschillend muzikale verhaallijnen volgt krijgt er echt ook iets moois voor terug. AvN

Monmon mon monmon mimm mon mémé, Mémé mon monmon monmon mémé. Deze creoolse tongbreker staat op de eerste track van het zesde album van Danyèl Waro. Echt iets voor woordenkunstenaar Waro. Hij zoekt de cadans, het beeld en het ritme in woorden. Maar op de eerste plaats komt de Maloya, een muziekvorm met ritmes uit de tijd van de slavernij. De thema’s van Maloya gaan meestal over armoede en politiek. Waro is een van voorvechters voor de waardering en emancipatie van Maloya en de creoolse dichtkunst van het eiland La Réunion ten oosten van Madagaskar. Die eerste zin betekent overigens: de moeder van mijn moeder is mijn oma, en de oma van mijn moeder is de moeder van mijn oma. Klinkt logisch. Het hele plaatje staat een beetje in het teken van moeders en familie. Anders dan het vorige album ‘Aou Amwin’ zijn er geen speciale gasten. Op dit album hoor je alleen heerlijke, energieke, strakke percussie en (call- and answer) vocalen en nog wat vreemde elementen. CC