Een enkele recensent heeft bezwaren tegen het ‘niet-authentieke’ van deze versie van verschillende werken van Johann Sebastian Bach: cello, contrabas en mandoline. En ja, de oude meester heeft nooit gecomponeerd voor de mandoline, het kleine tokkelinstrumentje dat in sommige kringen vooral associaties oproept met kampvuur-avondjes en lolligheid. Bedoelde bezwaren èn dergelijke associaties mogen wat mij betreft onmiddellijk terzijde worden geschoven. Opnieuw wordt bewezen dat als je Bach met respect en muzikaliteit speelt er iets prachtigs klinkt. Of het nou op de mandoline is of op welk ander instrument: de noten van Bach kunnen om zo te zeggen gewoon niet stuk. Respect en muzikaliteit, en bovendien een sublieme gevoeligheid, zijn de bouwstenen voor deze misschien wat curieuze maar op momenten ontroerende collectie Bach-parels. Meyer, Ma en Thile weten met minimale middelen, uiterst verstild, tot tranen toe te bewegen, vooral in de twee koraalpreludes. Om je vervolgens met je hele ziel te laten glimlachen. In één woord schitterend. AvN

De Johannes Passion van Johann Sebastian Bach, geschreven in slechts drie maanden tijd in 1724, is minder beroemd en berucht dan de Matthäus Passion die dezer dagen traditiegetrouw overal in Nederland te horen is. Tot het eind van zijn leven bleef Bach schaven aan de ‘Johannes’, die veel kleiner van opzet is dan de ‘Matthäus’. De teksten zijn vrijwel letterlijk die uit het Johannes-Evangelie - ze zijn verhalender, minder doorspekt met parabels en wijze lessen dan de tekst van Mattheus. En misschien daarom ook wel aangrijpender. Sommige liefhebbers geven uitdrukkelijk de voorkeur aan Bach’s Johannes boven zijn Matthäus, en dat is, zeker als je deze mooie live-opname uit Cambridge hoor, ook wel te begrijpen. Op video is er helaas alleen een kort promofilmpje, maar op Spotify is de hele dubbel-cd te horen. AvN

De 24 Preludes en Fuga’s van Dmitri Sjostakovitsj zijn een eerbetoon aan Johann Sebastian Bach: het is een cyclus waarin alle toonsoort om beurten worden gebruikt, net als in het Wohltemperiertes Klavier van Bach. De eerste prelude start ook met dezelfde noten als de eerste uit de serie van Bach. In veel muziek van Sjostakovitsj klinken er dubbelzinnige of ‘verborgen’ boodschappen, maar zoals Peter Donohoe deze twee-en-een-half uur speelt is dat - welbewust - niet te horen. De Engelse pianist benadert de stukken als serieuze, ‘gewone’ muziek waarin de noten zelf het werk moeten doen. Dat wil bepaald niet zeggen dat er geen diep, en soms stormachtig gevoel in het spel van Donohoe zit - integendeel, alles van ingetogen sprankeling tot donderend geraas komt voorbij. Prachtig. AvN

The Hot 8 Brass Band maakt precies die muziek die je verwacht van een kopergroep uit New Orleans: fanfare-achtige muziek met veel blazers en percussionisten. The Hot 8 Brass Band doet dit echter van zo’n hoge kwaliteit dat het voor een Grammy werd genomineerd. De brassband speelt covers en eigen werk, ontzettend vrolijk en energiek, met verwijzingen naar jazz, hiphop en funk. Als een band uit New Orleans heeft The Hot 8 Brass Band veel ellende meegemaakt van orkaan Katrina en op dit album heeft de band pijnlijke herinneringen verwerkt. Deze nieuwe, vijfde cd krijgt zeer positieve recensies, maar ik werd na een paar nummers wel moe van de voortdenderende groove. Muzikaal is het zeker en tijdens concerten zal The Hot 8 Brass Band zeker het dak eraf blazen. Het mooiste nummer op deze plaat vind ik de ingetogen bewerking van klassieker St. James Infirmary. MvH