Arjen Ulrich

De 33-jarige Arjen Ulrich was klaar met alle verpakkingen en leefde twee jaar lang afvalloos. "Ongeveer acht jaar geleden woonde ik in een studentenhuis in Den Haag, we woonden dichtbij een supermarkt en dus gingen we elke dag de deur uit om boodschappen te doen. Elke dag zag ik weer grote hoeveelheden afval in de prullenbak verdwijnen. Ik dacht: kan dat niet anders? Ik loop net zo lief met mijn pannen naar de supermarkt om het er gelijk in te kieperen. Dan heb ik die rotzooi niet."

Nadat het idee was ontstaan, duurde het nog even voordat Arjen zijn idee praktiseerde. "In een studentenhuis is het niet echt makkelijk om te starten. Daarna ging ik samenwonen en dan ben je wederom niet alleen in je beslissingen. Als mensen niet mee willen doen, dan is het moeilijk natuurlijk. Maar toen ik daarna weer op mezelf woonde dacht ik bij mezelf, weet je wat, ik ga het gewoon proberen."

Ondanks de doordachte filosofie was het besluit van Arjen om te starten vrij impulsief. "Het was op een zondagavond en ik had nog best veel eten in huis. Toen besloot ik te beginnen. Ik zou alles wat ik nog had opmaken en nieuwe aankopen moesten allemaal zonder verpakking zijn. Ik begon die maandagochtend gelijk. Ik ging naar de bakker voor m'n brood, naar de kaasboer voor de kaas. Groenten en fruit was zelfs in de supermarkt nog goed te doen."
 

"Mijn doel was om het van augustus tot het einde van het jaar vol te houden, maar ik voelde me gezonder worden en had er plezier in, dus ik ging gewoon door. Toen heb ik dus twee jaar weinig afval geproduceerd, maar een paar vuilniszakjes per jaar."
 

Gedurende de twee jaar deed Arjen wel soms wat stapjes terug. "Ik begon gewoon heel extreem, zodat ik nog een beetje terug kon vallen. Dan dronk ik op een verjaardag bijvoorbeeld een glas water in plaats van een blikje bier. Maar goed, dat versoepelde dan dus ook. Ik heb niet twee jaar met een glas water in mijn hand op een feestje gestaan. Dan nam ik bijvoorbeeld een glas frisdrank uit een fles."

Bovendien was het voor Arjen uit den boze om zijn leefstijl aan anderen op te leggen. "Toen ik aankondigde dit te gaan doen, zei ik ook dit echt voor mezelf te willen doen. Als ze interesse hadden, wou ik er graag met ze over praten en als zij zelf iets zouden veranderen was dat al helemaal mooi, maar ik ging het niet opdringen."

Menselijk moest het wel blijven, heel af en toe zondigde Arjen dan ook. "Toen ik al in Alkmaar woonde en in Amsterdam werkte, dan was er wel eens een avond dat ik lang doorwerkte. Dan weet dat je ook nog minstens een uur naar huis moet reizen met een hongerige maag. Ja, toen heb ik toch wel eens een broodje in verpakking gekocht. En natuurlijk als ik bijvoorbeeld op het strand al dat plastic afval zie liggen, dan had ik wel een realisatiemoment dat het misschien wel helemaal geen nut had, waar ik mee bezig was. Maar dat draaide ik wel weer positief om en ik ging gewoon door. Zo complex was het ook weer niet allemaal."
 

Hoewel alles hem niet heel moeilijk afging kwam er na twee jaar lang afvalloos leven toch een einde aan. "Op Facebook en Twitter vertelde ik al een tijd over mijn ervaringen en aankopen, dat was op een gegeven moment ook klaar. Ik bedoel, je kunt niet blijven vertellen over het feit dat je brood zonder verpakking hebt gekocht. Daar is de lol dan ook wel vanaf. Het inspireren en informeren heb ik toen dus van me afgeschud. Het bleef er voor mezelf wel inzitten, maar ik deelde het niet meer zo actief en afvalloos leven werd minder een focus."
 

Inmiddels is het weer even geleden dat Arjen afvalloos leefde en na zijn laatste avontuur denkt hij er over na om het weer op te pakken. "Ik ben net terug van een half jaar reizen. Ik ben van Alkmaar naar New York gelopen - helaas moest ik wel een boottocht en vliegtuigtrip nemen - en ik zit net weer een paar dagen in mijn huis. Om eerlijk te zijn, heb ik net ook bij de supermarkt brood in verpakking gekocht. Dus ja, het is wel tijd dat ik het weer meer terugbreng in mijn dagelijks leven."

Voor de toekomst hoopt Arjen dat producenten een veranderslag gaan inzetten. "Geef mij maar een koelkast die de fabrikant steeds vernieuwt. Of een televisie die elk jaar door de producent ververst wordt en de oude meeneemt waar de onderdelen van hergebruikt kunnen worden. Dat lijkt me wel wat. Tot die tijd aanbreekt, hoop ik dat mensen bewuster gaan leven en nadenken over wat ze kopen. Denk echt na over wat er gebeurt met datgene dat je koopt. Er wordt wel eens gezegd dat je moet indenken dat al het afval dat je produceert in je achtertuin terecht komt. Dan zou je wel anders omgaan met verpakkingen en afval."

Meer weten over Arjen? Hij spreekt tijdens de Tegenlicht Meet Up in Pakhuis de Zwijger op woensdag 11 november. Meld je hier aan.