Het begint al zodra je je telefoon aanzet en de pushberichten over het dagelijks nieuws binnenstromen: het klimaat gaat nog sneller achteruit dan we al dachten, een populistische regering neemt een rampzalige maatregel, een raket raakt een woonwijk en doodt alle bewoners. De moed zinkt je in de schoenen. 

Het nieuws kan als constante stroom een haast verlammende werking hebben. Het klimaat is te groot, populisme is oncontroleerbaar en een oorlogsgebied is chaos. Maar in een permanente staat van angst kunnen we de grote problemen van deze tijd sowieso niet oplossen. In hoopvolle staat daarentegen, kunnen we veel meer, zo betoogt Maren Urner. Als hersenwetenschapper verdiept ze zich in hoe ons brein met het nieuws omgaat dat ons overstelpt.

In het toekomstbeeld dat Urner schetst wordt de focus verlegd van angst naar hoop, en dus: de media maken ons niet constant angstig door doemberichten die clicks en kijkcijfers opleveren, maar berichten ook over praktische oplossingen. En er is daadwerkelijk hoop: er zíjn goede oplossingen voor grote, maatschappelijke problemen.

Maar om die te kunnen uitvoeren, moeten we ons brein eerst bevrijden van allesoverheersende angst en machteloosheid.