'We hebben een samenleving gecreëerd waar wij als mens eigenlijk niet meer aan kunnen voldoen', zegt psychiater en filosoof Damiaan Denys. Miljoenen jaren was de belevingswereld van de mens niet veel groter dan zijn directe omgeving. Het menselijk brein is zo geprogrammeerd dat het die omgeving probeert te doorgronden.

Maar in een grenzeloze wereld vol prikkels, complexe informatie en alternatieve waarheden zien we soms door de bomen het bos niet meer. Wat voor effect heeft zo’n overweldigende hoeveelheid informatie op onze mentale gesteldheid en op die van de samenleving als geheel? Waarom zijn we bang terwijl de wereld nog nooit zo veilig was?

Waarom voelen we ons steeds vaker depressief en eenzaam, terwijl de wereld nog nooit zo toegankelijk en met elkaar verbonden was? En hoe kan het toch, dat zoiets fundamenteels als het leefbaar houden van de aarde, niet door iedereen als noodzaak wordt ervaren?

Voor de Amerikaanse socioloog Kari Norgaard is klimaatverandering het meest alomvattende sociale onderzoek ooit. De manier waarop mensen met klimaatverandering omgaan, biedt volgens haar waardevolle inzichten in menselijk gedrag en organisatievermogen, in tijden van extreme veranderingen. 

Omdat oplossingen voor klimaatverandering ingrijpend en complex zijn, en bovendien vaak buiten onze directe invloedssfeer liggen, roept het onderwerp ongemakkelijke gevoelens op. Gevoelens zoals angst, schuld en machteloosheid, die men liever uit de weg gaat.

Lees er meer over in haar boek Living in Denial. Climate Change, Emotions, and Everyday Life (2011).