Reizen Waes & Co

'Er gaat nooit iemand van tevoren alvast een plaats verkennen, dat zou het spontane van de reis zelf verminderen en daarin ligt juist de kracht van Reizen Waes, het is tof als er onderweg dingen ontstaan die niet gepland zijn. In het begin was dat heel spannend; kwam er dan wel voldoende materiaal mee terug om een aflevering van te maken? Maar inmiddels hebben we genoeg ervaring en vertrouwen om te weten dat het ook interessant kan zijn om tegenslagen onderdeel van de uitzending te laten vormen.'

'Ik probeer de jongens – de cameraman, klankman, regisseur en Tom; een kleine ploeg om het programma betaalbaar te houden en de reis zo ongehinderd mogelijk – op voorhand zoveel mogelijk te informeren en geef een scenario mee. Daarin staat bijvoorbeeld wie er waar een bezoek waard is, het bevat richtlijnen voor wat er op een dag zou kunnen gebeuren.'

'Gemiddeld wordt er per aflevering zeven tot acht dagen gefilmd in het land van bestemming, dat is inclusief de reizen onderweg die lang kunnen zijn, dus enige richting is handig. Maar dat zijn zaken die aan een bureau bedacht zijn, op een dag staat de cameraploeg met dat papier in de hand aan de andere kant van de wereld en moet maar blijken wat ervan toepasbaar is.'

'Soms loopt iets volledig in de soep en dat is dan frustrerend, soms komen gidsen met suggesties en is het voor henzelf ook een avontuur. Daarin zit weleens een moeilijkheid: gewoonweg het vinden van iemand die bereid is om te doen wat Tom wil, leuk of niet.’

Bert Ceulemans (37) heeft de afgelopen negen jaar alle reportageprogramma’s waarin Tom Waes te zien was geregisseerd. Hij is het jakkeren nog lang niet moe.

‘Bhutan is een van mijn grote favorieten. We hebben inmiddels heel wat plekken bezocht die ik lang niet allemaal zelf gekozen zou hebben als reisbestemming, maar bijna altijd ben ik achteraf dankbaar dat ik er ben geweest. Zoals Bangladesh, waarvan de hoofdstad een van de meest onleefbare ter wereld is. Ik heb nog nooit zoveel mensen bij elkaar gezien. Of Caracas in Venezuela, waar het heel gevaarlijk was. Niet gemakkelijk om er te filmen, de gids was bang. Dat zijn interessante ervaringen.'

'Op een of andere manier heeft elke plaats toch wel z’n charmes. Hoewel, in Zuid-Soedan, waar we het eerste seizoen waren, was het echt wel heel lastig. We konden werkelijk niks geregeld krijgen, werden voortdurend van het kastje naar de muur gestuurd, de gids had ons productiegeld er binnen twee dagen al doorheen gejaagd, hopeloos.'

'Maar ook ben ik op plaatsen geweest die hoog op mijn eigen reisverlanglijst stonden, waaronder Alaska en Spitsbergen. De insteek is het bezoeken van een niet voor de hand liggende bestemming en ons als ploeg wordt gevraagd of we bereid zijn ergens naartoe te reizen, zeker sinds ik vader ben geworden.'

'Ik regisseer Reizen Waes en monteer het. Dat laatste zorgt ervoor dat ik niet elke keer mee kan, want dan zou het eindeloos duren voordat er een aflevering klaar is. Dit seizoen vergezelde ik Tom naar Bangladesh, Venezuela en Sierra Leone. Hij is tien jaar ouder en nauwelijks bij te houden. Vaak stappen wij net uit de taxi en dan heeft Tom al ingecheckt in het hotel en zit reeds in de bus, klaar voor de volgende bestemming. Hij is extreem snel en ongeduldig, en raakt elke reis minstens één bril kwijt.'

'Het is heel fijn om met Tom te werken, alleen al omdat hij zelf redacteur is geweest en heeft geregisseerd, vaak hebben we aan één blik voldoende om elkaar te vertellen dat iets niks zal worden en we er verder geen tijd meer aan gaan verspillen.'

'Want het zijn zeker geen snoepreisjes, dat realiseren mensen zich vaak niet: we zijn onderweg altijd hard aan het werk, moeten elk moment benutten, maken lange dagen, rijden soms uren voor een heel korte scène, gaan hotel in, hotel uit, leven vanuit ons valies. Gelukkig werken we al jaren samen en kunnen we goed met elkaar opschieten.'

'Ter plekke merken we wat we kunnen met wat Tomas heeft voorbereid. Ondertussen houden we onze ogen en oren open voor wat zich onderweg aandient. Daar is ruimte voor en het houdt het programma oprecht. Tom spreekt graag met mensen, is geïnteresseerd in van alles, maar als iets hem niet boeit, wil hij direct weg.'

'Elk seizoen is het een beetje zoeken naar de bestemming voor de laatste aflevering en dan denken we dat we erdoorheen zijn. Maar bij aanvang van de nieuwe reeks is er ineens weer een hele lijst. Zo blijft Antarctica een droom voor Tom en mij. Ik zou dit programma wel mijn hele leven willen maken, maar de vraag is natuurlijk of de kijker het wil blijven zien.’