Waarom is de handel in leveringscontracten voor ruwe olie een eigen leven gaan leiden in de financiële wereld?

Elmar Veerman

Oliefutures zijn contracten over de toekomstige levering van ruwe olie. Daarin is precies vastgelegd hoe veel olie een bepaald bedrijf levert, op welke plaats en wanneer. En, heel belangrijk, voor welke prijs.

Voor bedrijven die ruwe olie produceren zijn ‘futures’ een manier om onzekerheid te verkleinen. Oliebronnen kun je namelijk niet even aan- of uitzetten. Daarom is het belangrijk dat de verkoop gestaag doorloopt.

Een oliefuture garandeert de producent dus dat hij z’n olie kwijt kan en al ver van tevoren weet hoeveel geld er dan binnenkomt. Dat kan over drie maanden zijn of zelfs over tien jaar.

speculanten

Een handelaar die denkt dat de olieprijs op de afgesproken datum hoger zal zijn dan wat er in een bepaald futurecontract staat, zal dat contract graag willen hebben. Want dan kan hij de geleverde olie meteen weer voor een hogere prijs doorverkopen.

Dit maakt dat zo’n leveringscontract zélf geld waard kan zijn. En dat maakt weer dat deze futures dagelijks in grote hoeveelheden verhandeld worden door speculanten die nooit een druppel echte ruwe olie in hun bezit zullen hebben. Per dag verwisselt meer dan een miljoen oliefutures van eigenaar.

zero sum game

Speculeren op de olieprijs doe je dus door het kopen en verkopen van futures. Dat gebeurt op een termijnmarkt. Daarvan zijn er voor olie maar twee: ICE in Londen en de New York Mercantile Exchange (NYMEX).

Wat gebeurt er als de olieprijs op de afgesproken datum lager is dan wat er in de oliefuture is afgesproken? Dan zit de eigenaar van het contract ermee in z’n maag. Hij moet olie afnemen die hij alleen met verlies kan doorverkopen.

De handel in oliefutures is een zero sum game: winst van de ene partij betekent altijd verlies voor een andere partij.