Op zijn twaalfde vluchtte Obada met zijn ouders, broertjes en zusje uit Syrië en kwam terecht in het Nederlandse Angeren: een dorpje dat nog geen 3000 inwoners telt. Sinds zijn komst worstelt Obada met de Nederlandse taal. Op school wordt hij gepest omdat zijn klasgenoten hem als een vluchteling zien, buren in het dorp roepen tegen hem dat hij terug moet naar zijn eigen land en Nederlandse vrienden maken lukt hem niet. Obada zondert zich af en weigert nog naar school te gaan. In stilte begint hij met zijn telefoon video's op te nemen en monteren. Hij begint vanuit zijn slaapkamertje zijn eigen YouTube-kanaal en groeit uit tot een bekendheid in Arabisch sprekende landen. Zijn Oer-Hollandse buurt, rijtjeshuis en tuin vormen het decor van zijn YouTube-video's.
Jonge Arabieren smullen ervan. In het Midden-Oosten is Obada een ster. Miljoenen jonge fans kijken dagelijks naar zijn video's. Dit staat in schril contrast met zijn leven in Nederland, want hier kent praktisch niemand hem. In Angeren voelt Obada zich eenzaam en probeert hij de goedkeuring van zijn vader te krijgen die zijn YouTube-carriére maar niks vindt. Zijn ouders hebben hun geliefde Syrië achtergelaten voor een beter leven voor hun kinderen. Daardoor voelt Obada druk om het te moeten maken in 'het beloofde land’.