Met de maandelijkse online stories van Metropolis laten lokale correspondenten je op unieke en eigenwijze manier hun wereld zien. Met nieuwe video's maar ook met context, opmerkelijke weetjes en extra kijktips.

Deze maand bekijken we hoe mensen wereldwijd met elkaar verbonden zijn. Want is de rest van de wereld al net zo verslaafd aan het internet als wij? En wat levert hen die verbinding eigenlijk op?

Een van de duurzame ontwikkelingsdoelen van de Verenigde Naties is om iedereen ter wereld in 2020 te voorzien van betaalbaar internet. Dus niet alleen wij in het moderne westen, maar ook Rwandese boeren op afgelegen landerijen, analfabete Filipijnse vissers of leergierige Nepalese schoolkinderen. Meer dan de helft van de wereldbevolking heeft inmiddels toegang tot het internet. Goed nieuws, maar het betekent ook dat nog 3,6 miljard mensen het niet hebben. Werk aan de winkel dus! 

Onze Metropolis-correspondenten gingen stad, land en boom af op zoek naar bijzondere verhalen over de broodnodige verbondenheid. De beste verhalen hebben wij in deze online story voor je verzameld. Laat je dus verrassen en scroll langs de bergen van Nepal, surf over de digitale snelweg in de Verenigde Staten en klim omhoog in de belbomen van Burkina Faso. Ervaar wat het internet, de computer en de smartphone voor wereldburgers betekenen en laat ons via Facebook en Twitter weten wat je van deze Metropolis-story vindt.

scroll naar beneden of spring direct naar

'hallo, hoor je me? ik bel je vanuit een boom'

Zonder mobieltje ben je tegenwoordig nergens meer. Bereik hebben met je smartphone is zo ongeveer het belangrijkste in ons leven. Kun jij je nog voorstellen wat het betekende om offline te zijn? De technologische vooruitgang op het gebied van internet en telefonie is de laatste jaren explosief gegroeid, waardoor steeds meer mensen op deze aarde met elkaar in verbinding staan.

Maar dat geldt nog niet voor iedereen: even je vriend in de stad vragen of hij meegaat naar de verjaardag van je tante, daarvoor moet je in Burkina Faso eerst 20 minuten fietsen om hem te kunnen bellen. Vanuit een boom...

Burkina Faso

Burkina Faso is een voormalig Franse kolonie in het westen van Afrika. Het merendeel van de Burkinezen woont verspreid door het land in kleinere dorpen, waar internet nog een bijzonder fenomeen is. Slechts 19 procent van de Burkinese bevolking heeft toegang tot internet. Het ‘land van de oprechte mensen’ komt dan ook van ver. Tien jaar geleden kon nauwelijks 1 procent van de bevolking het wereldwijde web op.

Internet is een luxegoed in Burkina Faso. Voor een internetverbinding aan huis betaal je rond de $100 per maand voor 3 mb per seconde; een godsvermogen in een van de armste landen van de wereld. Degenen die het zich kunnen veroorloven gaan daarom naar een internetcafé. De verbinding is er tergend langzaam, maar stelt je wel in staat om met je handeltje de globale markt te betreden of contact met je familie te onderhouden.

Maar dan moeten zij dus ook tot die gelukkige 19 procent behoren met toegang tot het internet. Je hebt meer kans wanneer je ze belt. Een groot deel van de bevolking (85 procent) heeft een mobiele telefoon tot haar beschikking. Mobiel bereik is echter ook een probleem in Burkina Faso. De dekking van het mobiele netwerk breidt zich de laatste jaren sterk uit in het land, maar blijft vooralsnog onder het Afrikaanse gemiddelde.

#wistjedat

Er wereldwijd 127 doden door selfies zijn gerapporteerd, waarvan 60% in India.

Lees hier meer over dodelijke selfies. 

'mister Pun is de wifikoning van Nepal'

Met de komst van het internet is het leven voor veel mensen onnavolgbaar veranderd. We tinderen en whatsappen erop los en apps als Places I've Pooped en Pimple Popper kunnen ons al niet meer verbazen.

Gelukkig krijgt de mensheid naast dit verslavende en curieuze vermaak ook toegang tot een onvoorstelbare schat aan waardevolle informatie. Hiermee zou iedereen — ongeacht rang of stand — zijn of haar leefsituatie kunnen verbeteren. Niet vreemd dus dat er over de hele wereld mensen zijn die zich inzetten om ook moeilijk bereikbare dorpen en steden met het internet te verbinden.

Metropolis-correspondent Chandan uit Kathmandu ontmoette zo’n wereldverbeteraar. Meneer Mahabir Pun, die ook wel bekend staat als 'de wifikoning', trekt al sinds jaar en dag afgelegen gebieden in om zijn landgenoten in de hoge bergen van Nepal aan te sluiten op het internet. In 2007 werd hij hiervoor beloond met de Magsaysay Award, een Aziatische tegenhanger van de Nobelprijs. Ondanks zijn hoge leeftijd en slechte knieën weet Mahabir van geen ophouden. Metropolis ging een dag met hem op stap.

Nepal

Denk je aan Nepal dan denk je al snel aan de majestueuze pieken van de Himalaya. De torenhoge bergketens die door het land lopen zijn geliefd door vele toeristen, maar voor telefoonsignalen zijn ze meestal funest. Toch houdt dit de Nepalezen niet tegen om een mobiele telefoon aan te schaffen. Het land telde in 2016 gemiddeld meer dan één telefoonabonnement per inwoner. Opmerkelijk, want ermee kunnen bellen is dus niet gegarandeerd.

Naast mobiel telefoneren kan in Nepal 54 procent van de bevolking gebruik maken van het internet. De helft daarvan heeft dan ook een account op Facebook. Tijdens de zware aardbeving van 2015 speelden sociale media een belangrijke rol. Hele dorpen werden destijds afgesneden van de buitenwereld. Met behulp van Facebooks Safety Check en Twitter lieten getroffenen weten waar er hulp nodig was.

help! mijn koe doet raar...

Spaans leren met Duolingo, een cursus Origami volgen op YouTube of jezelf verdiepen in kennis die voorheen moeilijk voorhanden was. Internet stelt ons —naast het creëren van slaapproblemen, het lekken van privégegevens en andere vervelende neveneffecten — ook in staat om ongelimiteerd te kunnen leren van de digitale gemeenschap.

En dit blijft niet zonder resultaat: met behulp van slimme applicaties worden de economische en sociale leefomstandigheden over de hele wereld verbeterd. Metropolis licht er een paar voor je uit.

 

๐Ÿฎ iCow: je digitale dierenarts


Heeft je koe last van een vreemde griep, maar is er rondom jouw Mozambikaanse dorpje geen dierenarts te vinden? Upload de ziektesymptomen in ‘iCow’ en krijg per SMS advies wat te doen om haar weer vrolijk in de wei te laten dartelen.

iCow bevordert de uitwisseling van kennis over de Afrikaanse agricultuur. Boeren kunnen er met alle vragen over hun land en vee terecht en hebben dag en nacht toegang tot de databank. De app belooft dat na het installeren ervan binnen drie maanden al verhoogde opbrengsten en inkomsten te zien moeten zijn. Holy Cow!

๐Ÿ’ฐ N'kalรด: altijd een eerlijke prijs


Je hebt goed geboerd dankzij iCow, en er komt een geïnteresseerde afnemer naar je toe. Hij vertelt je dat je voor de beste prijs in de regio bij hem moet zijn. Je vertrouwt het niet helemaal, maar je ziet het ook niet zitten om twee uur naar de markt te lopen. Wat doe je? Controleer het met behulp van ‘N'kalô’.

N'kalô geeft up-to-date de marktprijzen bij jou in de buurt weer. Zo weet je altijd waar je een goede prijs voor je koeien, cacao of aardappelen krijgt.

 

๐Ÿ‡น๐Ÿ‡ท๐Ÿ‡ธ๐Ÿ‡พ Hello Hope: integreren met je mobiel


Ben je uit Syrië gevlucht en wanhopig de Turkse grens overgestoken op zoek naar een betere toekomst? Gebruik dan ‘Hello Hope’ om jezelf te registreren als vluchteling en je er verstaanbaar te maken via de Turks-Arabische instant voice translator.

Hello Hope helpt Syriërs te integreren in de Turkse maatschappij en doet dit met woordenboeken en handige telefoonnummers. Geen overbodige luxe, aangezien er in de zuidwestelijke provincies van Turkije bijna evenveel vluchtelingen als locals wonen.  

#goednieuws

De deelstaat Kerala in India heeft wifi tot een mensenrecht verklaard.

'mijn vingers zijn te grof en dit ding is zo klein'

'Pa is aan het typen...'

De kans dat je bovenstaand zinnetje aantreft in de familie-appgroep is groot. Heel veel meer dan een welgemeend ‘OK’ komt er na lang wachten vaak niet uit. Het zijn z’n ongeoefende en stroeve vingers die pa beletten sneller te reageren, maar de app stelt hem wel in staat om sociaal mee te kunnen blijven doen in deze digitaliserende maatschappij.

Hoe ouder mensen worden, hoe meer het risico van eenzaamheid op de loer ligt. Vaak ver van hun kinderen, voelen ze zich weggestopt in het bejaardenhuis. Onze Metropolis-correspondent in de Verenigde Staten bemerkte dat digitale verbondenheid een verschil kan maken.

Om senioren een handje te helpen hun eigen smartphone te leren bedienen, kruipen behulpzame jongeren voor even in de rimpelige huid van de oudjes. Het ziet er bij vlagen gek uit, maar na een dagje meelopen blijkt het zeker de moeite waard.

verenigde staten

Na China en India wonen de meeste internetgebruikers ter wereld in de Verenigde Staten. Negen op de tien Amerikanen heeft beschikking tot een internetverbinding. Inwoners van de staat Delaware hebben met 111 MB per seconde het snelste internet. Dat is een wereld van verschil met die 3 MB per seconde in Burkina Faso waar we het net nog over hadden.

In 2017 werd er via het web voor $410 miljard USD aan goederen en diensten verkocht aan particulieren. Het belang van verbondenheid voor de Amerikaanse economie is dus gigantisch. Hetzelfde geldt voor de politiek. De strijd om stemmen werd tijdens de presidentsverkiezingen van 2016 grotendeels op sociale media uitgevochten, met Donald Trump als fervent twitteraar. 

Het aantal ouderen in de Verenigde Staten met een smartphone is in de afgelopen vijf jaar meer dan verdubbeld. Geschat wordt dat de helft van alle 65-plussers er een in huis heeft.

'Ik wil geen telefoon. Ik raak ze altijd kwijt.'

Hoe belangrijk vindt de wereld zijn smartphone? Onze correspondenten vroegen het de mensen op straat in Cambodja, Afghanistan en in Almere, en legden ze duivelse dilemma's voor. Waar zou jij voor gaan als je moest kiezen: nooit meer drinken of je telefoon voor goed de deur uit?

'ze lijkt wel een ninja die je gaat aanvallen...'

De liefde van je leven versier je al lang niet meer alleen nog maar in de kroeg. Online daten is op veel plaatsen helemaal ingeburgerd en de eerste generatie Tinderbaby’s heeft inmiddels het licht gezien. Maar in conservatieve delen van India en Pakistan wonen jongeren vaak nog bij hun familie tot ze uitgehuwelijkt worden. Je ouders vertellen dat je op een date gaat is onvoorstelbaar. Je date mee naar huis nemen wanneer je afspraakje een succes is, is al helemaal van de zotte.

Datingapps als Muzmatch — een datingapp speciaal voor single Moslims — of Tinder geven je meer controle over met wie je een afspraakje wil. Je hoeft niet langer je huis uit om je openingszinnen te testen. Zo wordt het dus makkelijker om zelf contact te leggen en het aantal ‘semi-uithuwelijkingen’ in India groeit dan ook hard. Jongeren hebben nog steeds de goedkeuring van hun vader nodig, maar maken wel zelf de match.

In Pakistan heb je geen Tinder nodig om het vrouwelijk schoon aan de haak te slaan. Tenminste, niet als je beltegoed verkoopt. Metropolis-correspondent Kazim in Karachi zocht Nadeem en Souhil op. Deze flirtexperts houden er speciale methodes op na om te scoren bij de vrouwen.

Pakistan

Pakistan scoort slecht op het gebied van internetvrijheid. De overheid sloot tussen 2016 en 2018 verschillende opstandige provincies voor meer dan een jaar af van het internet en een 16-jarige jongen werd veroordeeld voor godslastering vanwege het liken van een Facebookpost.

Van ruim 200 miljoen Pakistanen weet 23 procent zijn weg naar het internet te vinden. Een groot gedeelte van de bevolking is nog offline. Maar de kans bestaat dat zij zich binnen afzienbare tijd kunnen aansluiten. Het mondiale aantal internetgebruikers stijgt jaarlijks met 10 procent, en in Pakistan is dat met 20 procent het dubbele. In de hoofdstad Karachi hopen ze zelfs als eerste plek in de regio een 5G verbinding te introduceren.

#wistjedat

Er in Polen een gigantisch Jezusbeeld uitgerust is met 4G, voor rechtstreeks contact met de heilige geest?

Het duurzame ontwikkelingsdoel van de Verenigde Naties om iedereen van betaalbaar internet te voorzien vóór 2020 is ambitieus. Een toekomst waarin dit lukt is niet ondenkbaar. Toch is er nog een lange weg te gaan, omdat bijna de helft van de wereldbevolking nog geen toegang heeft tot betaalbaar of werkend internet. Terwijl een verbinding met je land, continent of outer space een grote impact kan hebben op de kwaliteit van je leven. 

Aan de andere kant gaan er in landen die wél verbonden zijn steeds vaker stemmen op die pleiten voor een samenleving waarbij de focus niet meer op digitale verbondenheid ligt. Is dit nostalgie? Wie weet. Feit is wel dat we de eerste generatie wereldburgers zijn die tot in de slaapkamer met elkaar in contact staan. En wat daar op langere termijn de gevolgen van zijn, daar heeft niemand het antwoord op.

De redactie en correspondenten van Metropolis zijn benieuwd: wat vond jij van dit verhaal? Is er iets waar je op wil reageren? Doe dat dan hieronder, of praat mee via Facebook of Twitter met @vprometropolis.

kijktip

Nog niet uitgekeken?

Bogdan uit Oekraïne moet voor hij zijn moeder kan bellen eerst zijn telefoon in de lucht gooien, met een beetje geluk heeft hij dan signaal. Anne en Bernadette uit Frankrijk zijn juist enorm gelukkig wanneer ze een plek zonder signaal vinden. Zij zijn allergisch voor elektromagnetische straling en leven daarom in een grot. En ook in Pakistan kunnen telefoons gevaarlijk zijn. In het grensgebied is muziek luisteren verboden, maar veel Pakistanen nemen toch het risico en luisteren naar muziek op hun telefoon.