We reizen af naar het vroegere Koningsbergen. Het is een oude Hanzestad, de geboorteplaats van de beroemde filosoof Immanuel Kant en tevens kroningsstad van Pruisische koningen. Nu heet het Kaliningrad, vernoemd naar een trouwe volgeling van Stalin.
Hier zijn de Russen nog steeds bezig om hun nieuwe, in 1945 veroverde grondgebied vorm te geven. De mensen die hier wonen vinden nog steeds Duitse overblijfselen, hoewel Stalin die geschiedenis zoveel mogelijk heeft willen uitwissen. Dat de volgende generatie geïnteresseerd zou zijn in deze geschiedenis, was niet voorzien. Overal zie je mensen graven naar Duitse bakstenen, scherven, munten, regenpijpen. Er is een ruilhandel in deze spullen, ook in postkaarten en landkaarten. En er staan nog steeds Duitse teksten op de muren van een apotheek, bakker of slager.
We ontmoeten een oude Rus. Hij is in tranen over de oorlog in Oekraïne; de angst voor de oorlog heeft hem nooit meer losgelaten.
Op het voormalig landgoed van de familie van Britta Hosman, Kringitten, ontmoeten we Fjodor, die veel informatie over Kringitten heeft verzameld. Samen met zijn poëtisch aangelegde vader, net als hij afkomstig uit centraal Rusland, probeert hij op deze plek een nieuw leven op te bouwen.