Verenigd Koninkrijk - Brentry

Hope Rose High is allerijl tot stand gekomen en een product van Collins’ vastberadenheid. Collins werkte eerst namelijk samen met iemand anders, maar dit project strandde helaas halverwege maart. Precies toen de Coronapandemie uitbrak en iedereen in Europa werd gemaand zoveel mogelijk binnen te blijven. 

Collins, docent muziektechnologie aan de Universiteit van York, besloot om van deze ongelukkige situatie een kans te maken. Hij betrok zijn echtgenoot erbij: Nancy Carlisle. De laptop werd opengeklapt en in een paar dagen tijd hebben de twee met AI samen een Songfestivalliedje tot stand gebracht. Bijzonder details is dat exact dezelfde data is gebruikt als waarmee Tom Collins met zijn eerste collaboratie een liedje had gemaakt. Uit dezelfde data is nu een totaal ander liedje voortgekomen. Zelfde bronmateriaal, ander resultaat - anekdotisch bewijs hoe AI series mogelijkheden aanreikt.

Een grote drijfveer voor de deelname aan AI Songfestival was Tom Collins’ ergernis over wat allemaal als AI aan ons verkocht wordt: liedjes op Youtube die allemaal door AI gegenereerd zouden zijn, maar in werkelijk door mensen zijn gemaakt en die in meer of mindere mate AI hebben gebruikt. Allemaal prima, maar wees er transparant over, vindt Collins. Collins vindt deze wedstrijd noodzakelijk en goed, omdat het ons begrip over wat AI wel en niet kan zo verruimd. 

Nancy Carlisle, in het dagelijks leven ‘assistent-professor’ Psychologie aan de Lehigh University en met sabbatical aan de Universiteit van York, ‘tweakte’ de door AI gegenereerde melodie, akkoorden en drumpartijen tot een ballad, terwijl Collins de baslijn schreef, geïnspireerd door het AI-materiaal. De tekst is ook gemaakt door AI, maar de combinatie, instrumentatie en productie van al deze materialen is van de hand van Collins en Carlisle. Hun teamnaam, Brentry, is een ironische knipoog naar de Brexit. Collins hoopt dat het Verenigd Koninkrijk en de EU op een dag weer samen zullen jammen.