Nooit liet hij zich bij iemand uitnodigen. De Nederlandse schrijver Anton van Duinkerken probeerde hem te strikken voor een etentje bij hem thuis maar kreeg te horen dat daar geen denken aan was: huizen zijn om in te sterven. Als ik een favoriete schrijver moet noemen noem ik hem, Joseph Roth, van wie Hotelmens verscheen, zijn verhalen en brieven over hotels. Prachtig schreef hij. En dan te bedenken dat hij naar verluidt ook nog drie flessen genever per dag kon drinken. De zoon van zijn Duitse uitgever vertelde mij eens dat zijn vader regelmatig uit zijn bed werd gebeld als Roth weer eens tot diep in de nacht in een café had zitten drinken: ‘Er zit hier een meneer die zegt dat u zijn rekening komt betalen’.