april

Ik zie mijn grootvader van moeders kant vaak in deze stad lopen. Meestal tegen het vallen van de avond. Een keer schreeuwde ik bijna een groet naar de andere kant van het water: hij was het toch echt.

Het is erg onbeleefd van die meneer om geen antwoord te geven, zei een vrouw tegen haar huilende kind, dat kort daarvoor een vraag aan mij had gesteld. Ik was in gedachten.

De nalatenschap van Slauerhoff is aangekocht door het Letterkundig Museum. De scheepskist. De brieven. De typoscripten. De foto’s. Ik hoorde de telefoon weer gaan op een Tweede Paasdag in alle vroegte

Vertel mij niets over economie. Niet zo lang geleden ont­moette ik een man die een boek over goud wilde schrijven. Geld had afgedaan.

Nooit liet hij zich bij iemand uitnodigen. De Nederlandse schrijver Anton van Duinkerken probeerde hem te strikken voor een etentje bij hem thuis maar kreeg te horen dat daar geen denken aan was: huizen zijn om in te sterven.