De nalatenschap van Slauerhoff is aangekocht door het Letterkundig Museum. De scheepskist. De brieven. De typoscripten. De foto’s. Ik hoorde de telefoon weer gaan op een Tweede Paasdag in alle vroegte. Het was net acht uur geweest. Kees Lekkerkerker. Of het schikte? Ik had een verhaal geschreven over deze editeur die de nalatenschap van Slauerhoff beheerde (zie boven) en diens werk zo liefdevol bezorgde. Als ik onderaan het verhaal meldde dat hij, Kees Lekkerkerker, niet helemaal goed meer bij zijn hoofd was mocht ik het zonder wijzigingen laten drukken. Anders moest ik even luisteren. Veertig correcties later namen we vriendelijk afscheid. Zo worden ze niet meer gemaakt, de editeuren.