Gisteravond liep ik door Amsterdam en rook ik voor het eerst de herfst. De lucht was kouder en het licht was anders. Ineens was het dan zover. Zoals ieder jaar had de tijd me weer ingehaald. Moeiteloos.
In mijn jaszak had ik een eikel die ik eerder op de dag al ergens van straat had gepakt. Misschien wordt dit wel het eerste jaar dat ik een herfststukje ga maken dacht ik. Dan koop ik zo’n groen stuk oase steekschuim op een plek waar je dat kan kopen en dan verzamel ik allemaal herfstige dingen. Dan zet ik dat stuk steekschuim op tafel en leg ik alle herfst eromheen en dan steek ik voordat ik begin natuurlijk eerst mijn vinger zo diep mogelijk in het groene schuim. En dan nog een keer want het voelde goed. En dan kan ik tijdens het maken van dat herfststukje eens goed nadenken over de zomer die was en de winter die komt. Heel mindful eigenlijk.