Het stond niet bovenaan mijn lijstje, maar soms loopt het leven net even anders. We zijn met zijn vieren en logeren in het redelijk flamboyante appartement van een dj met veel te veel badkamers en glazen schuifdeuren. Het is modern ingericht met hier en daar wat lelijke kunst. Ook is er een behoorlijke geluidsinstallatie en een gigantisch terras met uitzicht over zee en twee hele grote keien. Ik slaap in de kinderkamer van de dj want ik kwam een dag later aan dan de rest. Het is een prinsessenkamer, alles valt dus op zijn plek.
De enige zorgen die we op dit moment hebben is dat soms de ijsblokjes op zijn. We ontbijten met bier en frikandellen van quinoa. We rijden rond over het eiland waar de natuur mooi is maar alles wat door mensen aangeraakt is niet; op veel plekken zou je een Leen Bakker verwachten. Op de achterbank van de auto drinken we zelfgemaakte Bloody Mary's uit een grote plastic fles. Als iemand tijdens het zwemmen in de zee in haar arm wordt gestoken door een kwal plast de ander er overheen om de pijn te verzachten.
Ibiza is zo ongeveer wat ik me ervan had voorgesteld; een eiland met veel water er omheen. En heel veel mensen die je normaal alleen op internet tegenkomt. Of op RTL5. Zondagavond gingen we uit, een dancefeest bij het zwembad van een hotel, waar Joris Voorn ging draaien. Dat is een best wel leuke dj, die hier iedere zondag zijn eigen avond heeft, zoals veel grote dj's. Langs de wegen staan ontelbaar veel lelijk vormgegeven reclameborden van clubs met de hoofden van bekende dj's erop. De namen van de clubs passen goed bij de vormgeving met namen als Space, Amnesia en Pacha. Het hotel waar wij naartoe gingen had een onuitspreekbaar hippe naam en het gebouw was versierd met grote kitscherige vlinders. Daardoor leek het op een servies wat je bij de kringloop vindt. Bij de ingang stonden een paar hele gespierde mannen met tribal tatoeages en geëpileerde wenkbrauwen streng te kijken. Maar dat kwam denk ik door hun wenkbrauwen. Ik vroeg me af waarom ze hun wenkbrauwen niet blijer hebben laten epileren.
Rond het zwembad stonden een paar honderd mensen te dansen voor een gigantisch podium en om de vijf minuten vloog er een vliegtuig heel laag over, alsof het er bij hoorde. Onwennig mengden we ons onder de rest. Overal waar we keken stonden veel te bruine, gespierde, geblondeerde, gebotoxte mensen hard te gaan. Veel vrouwen hadden bijna niks aan behalve hun borsten en wapperden met waaiers voor hun gezicht alsof ze een videoclip waren. De mannen dansten door met hun opgeschoren nekken naar voor en achter te bewegen en op een onverwacht moment een vinger in de lucht te steken. Ze hadden zonnebrillen op en het was donker.
De hele avond was het was alsof we in Safaripark Beekse Bergen stiekem uit de auto waren gestapt. We zagen alle dieren van heel dichtbij. Toen ik twee flesjes water kocht aan de bar en achttien euro moest betalen vroeg ik me af wat de mensen in Malawi daarvan zouden vinden. Toen ging ik weer dansen.
Deze zomer was ik een maand in Afrika, onder andere in Malawi, een van de armste landen op planeet aarde. Het tegenovergestelde van een maand Afrika, is een week Ibiza. En dat is precies wat er nu aan de hand is: ik ben op Ibiza, voor het eerst.
Tim den Besten is programmamaker bij de VPRO. Zo maakte hij korte maar krachtige interviews in Zomergifjes, ging hij achter de geraniums kijken in Oudtopia en knuffelde hij veel dieren voor het Villa Achterwerk programma Beestieboys. Tim zit ook op twitter en hij schrijft vanaf nu weer wekelijks een column voor vpro.nl.