Vrijheid

Het fijne van een hond hebben, is dat het zo fijn is als de hond er soms niet is. Als de hond bij mijn lief is – wij delen de hond – dan lijkt het alsof ik uren aan tijd heb gewonnen. Als ik dan om half acht opsta, voordat mijn dochter naar school gaat, en ik de hond niet hoef uit te laten, lijkt het net vakantie, zo
’s ochtends om halfacht. Dat gevoel had ik voor de hond er was nou nooit op een schooldag. Als mijn vriendin bij mij eet en de hond uitlaat na het eten dan voelt het als een cadeau dat ik in die tijd de afwas kan doen. Zelfs de afwas is verbeterd.

Mijn tijd is alweer waardevoller geworden. Ik kan met zekerheid zeggen, dat hoe ouder ik word, hoe kostbaarder en dierbaarder de tijd wordt voor mij. Doordat het zo druk is met werkopdrachten het laatste jaar, zijn er momenten waarop ik gelukzalig denk: de komende drie uur hoeft er niets te gebeuren. Er zijn drie uur volledig tot mijn beschikking. Niets hoeft af over drie uur. Hond, kind en liefje hebben andere dingen te doen. Ik Alleen Heb Drie Uur. Het is heerlijk om drie uur te hebben.

Ik herinner me een tijd, jaren terug, waarin ik soms wel weken de tijd had. Die weken werden zelden een succes. Blijkbaar heb ik grenzen nodig, ik heb graag het einde in zicht. Als student kocht ik graag boeken, maar ik vond ze ook te duur. Ik kon uren in de boekhandel doorbrengen, na veel wikken en wegen met één dun boekje de winkel weer verlaten en dan nog denken dat ik dat eigenlijk niet kon betalen.

Op een dag zei ik tegen mezelf: maak je geld gewoon maar es op. Ga die winkel binnen en koop alles wat je hebben wilt. Ik gaf mijzelf toestemming om mijn maandinkomen in één keer uit te geven in de boekhandel. Haast euforisch stapte ik naar binnen. Alles mocht. Alles kon.

Het werd een van de weinige keren dat ik zonder boek weer de winkel uitliep. Toen ik alles mocht hebben, wist ik ineens niet meer wat ik hebben wilde. De vrijheid verlamde me volledig. Ik werd ontstellend droevig toen alles voor het oprapen lag. Ik had mijzelf oprecht beloofd dat alles mocht en het effect was desastreus.

Als iets mij werkelijk overspannen zou maken dan zou dat waarschijnlijk een sabbatical zijn.