In de nagelsalon zit ik op een roze massagestoel, met mijn voeten in een warm bad. Aan de spierwitte muur hangen posters van ingenieus gelakte
nagels. De salon is helemaal in roze en wit ingericht. Maar als ik opzijkijk, kijk ik zo het kamertje in waar de meisjes die hier werken pauzeren. Er zit geen deur voor. Ik kan achter de schermen kijken. Daar waar je bruine kartonnen dozen ziet staan, en bakjes met etensresten van de lunch, een halve boterham. Ze doen niet hun best om die plek te verbergen. Er is natuurlijk ook niets geheims aan, vanzelfsprekend is er een personeelsruimte. Maar als je zo je best doet om je winkel glanzend schoon en in de juiste kleurstelling te houden, is het toch vreemd om uitzicht te hebben op de achterkant van het borduurwerk. Hoeveel werk is het om ook dat ene kamertje roze met wit te verven? Om de etensbakjes en de koffiekopjes in de juiste kleur aan te schaffen, om de kartonnen dozen in een kast te zetten?
De volgende ochtend, als we weer eens laat voor het ontbijt zijn, vraagt de hoteleigenaar of wij het erg vinden als de kamermeisjes nu ook even hun ontbijt komen halen. Natuurlijk niet. De meisjes vullen hun borden en verdwijnen dan snel weer. Blijkbaar mogen we ze niet te lang zien, ook al weten we dat ze er zijn. Zij ontbijten nu achter de schermen. Ik vermoed dat de gezellige tafelkleedjes in de ontbijtzaal niet in de personeelsruimte liggen.
Dat er in een theater een groot verschil is tussen voor en achter de schermen is logisch, daar wordt tenslotte iets opgevoerd, iets getoond. Maar ook een restaurant is dus theater, een winkel is theater, een hotel is theater.
Toch stel ik me graag voor dat we het theater inperken. Hoe zou het zijn voor het personeel in een winkel als het achter de schermen even mooi is als voor de schermen? Zoiets hoeft niet eens veel moeite of geld te kosten, maar ik vermoed dat dit ook niet het probleem is. Mensen hebben misschien wel een enorme behoefte aan een voor en een achter de schermen. Houden we zo erg van theater? Is de beleefde verkoper een acteur? Ik zou toch graag eens experimenteren met een restaurant waar het personeel in dezelfde ruimte eet en een hotel waar het kamermeisje naast mij ontbijt, omdat er geen personeelsruimte meer is. Dat ik geen enkele deur in de winkel kan openen die zicht heeft op de achterkant van alles.