Een korte verhandeling over de restauratiewagen.
1. De restauratiewagen is romantisch, ook als de restauratiewagen dat níet is.
2. Er is een aantal treinreizen dat men zou moeten volbrengen in de restauratiewagen, bijvoorbeeld de reis van München naar Zürich, van Zürich naar Milaan, van Genève naar Milaan en van Bonn naar Mainz. Daarna kan men sterven. Als men daar geen trek in heeft, hervat men het gewone leven.
Voor het authentieke Oost-Europa-gevoel is de reis van Warschau naar Berlijn in de restauratiewagen niet te versmaden. De schnitzel op het bord van mijn vriend Karol heb ik nog op mijn netvlies.
3. Het leven is een vlucht. Ik vlucht, dus ik besta.
Mensen zoeken excuses om te vluchten: activisme, verliefdheid, werk, seks, geld of stoïcisme. In wezen is elke zoektocht naar betekenis een vlucht en daar komt de restauratiewagen om de hoek kijken. De restauratiewagen is de synthese. Men beweegt zich van A naar B, men eet of drinkt, maar daar in de restauratiewagen is de vlucht zelf voldoende, meer betekenis heeft men niet nodig.
4. In de zomer van 2008 werkte ik in Zwitserse restauratiewagens. De restauratiewagen bleek uitstekend te kunnen dienen als decor voor een liefdevol rendez-vous. Ook voor spionnen en wannabe-spionnen is de restauratiewagen ideaal.
Minstens een keer in het leven moet men in de wc van een trein hebben gevreeën. Ga daarna naar de restauratiewagen, dus kies de juiste trein.
5. In de zomer kunt u met mij in een restauratiewagen plaatsnemen, zie: jazznightexpress.com. Lezers van de VPRO Gids krijgen drie extra kusjes van me, indien gewenst uiteraard.
Ik zal niet bedienen, hoewel de neiging van Jan Arends om knecht te zijn ook wel in mij zit. ‘Hij eindigde als knecht in een restauratiewagen’ zou een uitstekende laatste zin zijn voor de verkorte versie van mijn biografie.