Sahil Amar Aïssa, columnist bij De nieuwe maan, stelde voor om niet meer bang te zijn voor het terrorisme, maar voor maaimachines. Sinds de jaren negentig waren er volgens hem in ons land slechts twee terreurdoden gevallen, tegenover honderden slachtoffers bij het maaien. Zijn redenering was ongeveer als volgt. Niemand is bang voor de gevaarlijke maaimachines, maar iedereen vreest het terrorisme. Als we de bron van onze angst niet meer benoemen, is er ook geen angst meer. Mij leek het wel een solide omkering van oorzaak en gevolg, maar toen iedereen lachte, begreep ik dat het een grap was.
Vier keer per jaar stuurt de VPRO Gids het blad Human mee. Deze keer lees ik een interview met Kees Kraaijeveld. Ik ken hem niet, maar ik lees dat hij filosofie en psychologie heeft gestudeerd, en directeur van De Argumentenfabriek is. Ik lees ook dat feit van fictie onderscheiden zijn dagelijks werk is. Zijn leven lang is hij al gefascineerd door de menselijke vooringenomenheid en de neiging om denkfouten te maken.
Lang geleden heeft iemand me verteld dat de Noordkaap in Noord-Afrika belandt als je het langwerpige Noorwegen om zijn zuidelijke punt naar beneden laat draaien. Kees Kraaijeveld was nog niet geboren en kon dus niet denken: is dit wel waar? Ik miste zijn scepsis en nieuwsgierigheid, ik ging loom door het leven en vertelde soms aan iemand het Noorse kantelverhaal. Ik was er zelf nog nooit toe gekomen passer en liniaal ter hand te nemen, maar ik was wel gaan twijfelen. Toen ik het dan ook voor het eerst opschreef, en nog wel in een blad dat gelezen wordt, dacht ik: als het niet klopt, zal er zeker wel iemand reageren.
Dat gebeurde, Huub Brinkman uit Diemen schreef dat de Noordkaap in werkelijkheid zou uitkomen in Tirol, ongeveer waar Oostenrijk aan Duitsland grenst. Hij voegde eraan toe dat ik me misschien had laten misleiden door een kaart in mercatorprojectie. Het was een beschaafde man, hij had me ook kunnen honen en vernederen, zoals dat sinds Wilders gewoon is geworden. Ik ben er goed vanaf gekomen.