Geen signaal

Toeval of gids, daar gaat het om. Soms raadpleeg ik de gids, meestal volg ik het toeval. De gids heeft het voordeel dat je je kunt verheugen, je kijkt vooruit in de tijd. Toen ik gisteren in de gids keek, wist ik niet dat er een sneeuwstormpje op komst was. Ik verheugde me op de late-avondfilm Het laatste station, over Tolstoi en zijn vrouw. Toen ik om elf uur de televisie aanzette, las ik dat er geen signaal was.

Ik tuurde naar buiten, actieve, horizontale sneeuwbuien, de schotel in een dikke mop sneeuw. Ik schakelde de computer in, npo 1 en 3 hadden beeld, npo 2 niet, dit had niets met de sneeuw te maken. Ik begreep dat ik de film over Tolstoi niet zou zien. Ik verdrong mijn spijt, ik legde me erbij neer, ik behoor niet tot de mensen van woede en wilskracht die het land groot maken, het land moet het zonder mij doen. Tot drie uur las ik brieven van bekende en onbekende mensen. Van Richard Feynman bijvoorbeeld, een belangrijk natuurkundige, Nobelprijswinnaar. Zijn vrouw stierf in 1945 op 25-jarige leeftijd. Na haar dood schreef hij haar een liefdesbrief die hij in een envelop deed. De envelop werd na zijn dood in 1988 geopend.