niks geraniums

Margot de Boer (87) werkte aan kinderprogramma’s als Ja zuster, nee zuster en J.J. de Bom en presenteerde met haar kenmerkende nicotinestem en bulderlach in 2016 Het leven, een gebruiksaanwijzing, een programma over levensvragen op NPO Radio 1. Radiomaker Irene Houthuijs (54) maakte een portret van haar.

Margot is een kinderloze weduwe die met pensioen is. Heeft zij ons eigenlijk nog wel iets te vertellen?
Irene Houthuijs: ‘Ha! Waarom niet? Juíst, zou ik zeggen. Ik vind Margot een geboren verhalenverteller. Ik wilde van haar weten: hoe sta je in het leven als je zo oud en alleen bent? Haar levenswijze inspireert mij.’Zij hangt zelf de slingers op?

Hangt zij zelf de slingers op?
'Ja, alhoewel haar gezondheid haar de laatste maanden wat in de steek laat. Vijf jaar geleden maakte ik over haar en haar inmiddels overleden partner Beereen reportage voor Plots; toen had Margot hetnog over verre landen waar ze graag naartoe wilde. En als ik haar voorstel om buiten de deur te gaan lunchen, is zij de eerste die naar buiten holt.'

'Ik klink lieflijk, maar ik ben natuurlijk een secreet,' zei ze in een interview in Het Parool.
'Margot heeft altijd een heel uitgesproken mening over mensen, dat is beslist waar. Ze kan ook heerlijk hardop vloeken. Maar uiteindelijk is ze lief. Ze slaagt er altijd in om jonge mensen aan zich te binden en heeft vrienden overgehouden aan haar werk bij de omroep: Hedy d’Ancona en Berend Boudewijn, bijvoorbeeld. En ze heeft een heel levendige belangstelling voor mensen, literatuur en politiek. Dat is misschien waarom ze zo goed bij de tijd blijft.'

Haar openheid is ook opmerkelijk modern.
'Fantastisch, hè? Dat kwam overigens ook omdat Margot en ik elkaar al lang kennen, van een praatgroepje voor mensen met een dementerende partner. Abortus, een moeder die ze haatte, een affaire met een getrouwde man, haar zwaarmoedigheid: het komt allemaal aan de orde. "Of mag ik dat niet zeggen?", vroeg ze dan tijdens de opnames.'

Luisteren we te weinig naar de verhalen van oude mensen?
'Ik vind van wel. Bij oud denken we meteen aan ziektes, eenzaamheid en verzorgingstehuizen. Dat terwijl bijvoorbeeld 92 procent van de 1,3 miljoen ouderen in Nederland zelfstandig woont. Waarom worden ouderen niet vaker neergezet als individu in plaats van als problematische massa? Kijk voorbij het vooroordeel, zou ik zeggen.'