misschien kunnen bosjes toch leuk zijn
22 januari 2013
Het was vijf jaar geleden en het was 32 graden; mijn spieren waren vermoeid, mijn ziel gefrustreerd en mijn helm doorweekt door zweet en modder. Hijgend verborg ik me in een struik, terwijl een heel grote, lelijke gele kever steeds dichterbij mijn ogen kroop. ‘Naar het volgende checkpunt rennen!’ schreeuwde mijn commandant achter ons. Doei kever! Ik pakte mijn m16 geweer op, barstte uit de struiken en rende vooruit met mijn hart kloppend in mijn keel.
