CD Telemann (Alpha) - Il Giardino Armonico met Giovanni Antonini
We hebben met z’n allen niet genoeg waardering voor Georg Philipp Telemann meer. Dat zijn niet per se onze woorden, dat meende componist en schrijver Merlijn  Kerkhof in 2015 in de NRC (ziehier, achter een betaalmuur). Hij merkte op dat het in 2017 250 jaar geleden is dat Telemann stierf, en riep en passant dit jaar uit tot Telemann-jaar. Waarvan akte. En Kerkhof heeft natuurlijk gelijk. Maar al te vaak wordt Telemann ingeschaald als een wat mindere variant van Bach. Maar waarom zou je alles uit de baroktijd met Bach willen vergelijken? Dat Telemann met die vergelijking onrecht wordt aangedaan bewijst de nieuwe cd van Il Giardino Armonico. Met daarop geinige muziekskes voor blokfluit. Maar ook, veel leuker, muziek voor chalumeau. Dat is een soort vroege klarinet, met een zacht en bijna klezmer-achtig geluid. Telemann was geïnteresseerd geraakt in deze volkse toeter, zoals wel meer van zijn tijdgenoten, en schreef er het een en ander voor. Hij speelde er trouwens zelf ook op, maar dat is in het geval van de super-multi-instrumentalist Telemann niets om je over te verbazen. TK

CD Linden (TryTone) - Kristina Fuchs met Jeroen van Vliet en Mete Erker
De van oorsprong Zwitserse maar in Nederland wonende zangeres Kristina Fuchs maakte een paar jaar geleden een mooie CD met improvisaties over Zwitserse volksliedjes. Volksliedjes - in de zin van èchte, oude folklore - uit Nederland zijn er ook, al lijken die soms volkomen vergeten. Oudere muziekliefhebbers herinneren zich waarschijnlijk nog wel het radioprogramma Onder de groene linde, met Ate Doornbosch, die met een recorder overal in Nederland de broze stemmen opnam van vaak oudere Nederlanders die zulke eeuwenoude liedjes nog konden zingen. Elf liedjes uit de collectie van Ate Doornbosch zijn nu door Kristina Fuchs tot uitgangspunt genomen voor improvisaties, samen met pianist Jeroen van Vliet en rietblazer Mete Erker. Dat levert een prachtige CD op met muziek die in geen enkel vakje past - licht psychedelische atmosferische impro? De warme stem van Kristin mengt prachtig met het lyrische pianospel en de subtiele rafelrandjes die door saxofoon of basklarinet worden aangebracht. Combineer dat met het licht vervreemdende effect dat de oud-Nederlandse teksten hebben en je komt al luisterend in een soort droomstaat, waarin liefdesperikelen, jaloezie, overspel en moord en doodslag de toon zetten… Officiële presentatie van de CD met een concert in Splendor op 26 januari a.s. AvN

CD The Stone House (Moonjune) - Winfield Reuter Stavi Sirkis
Volledig geïmproviseerde muziek die meteen supersterk en overtuigend klinkt, bijna alsof het niet te geloven is dat je naar opnamen luistert die van a-z letterlijk weergeven wat er op een gedenkwaardige dag (19 februari 2016) in een studio in Spanje (La Casa Murada, vandaar de titel) gespeeld werd. Door vier retegoeie musici, dan dan weer wel, en vandaar misschien ook. Gitaristen Mark Wingfield uit Engeland en Markus Reuter uit Duitsland, en de in Israël geboren maar in de UK residerende ritmetandem Yaron Stavi (die een fretloze basgitaar bespeelt) en Asaf Sirkis. Het is een hecht bouwwerk waarin free jazz, ambient, psychedelische rock en fusion samensmelten tot zes overtuigende instrumentale stukken die je met een beetje goeie wil tot de progrock mag rekenen. Maar dat is een labeltje dat ik graag inruil voor een betere suggestie. Wat een goeie afwisseling van sferen, en wat een indrukwekkend staaltje ‘listen before you play’ zetten de vier heren hier neer. Toffe CD. AvN

CD Orchestrales (Le Triton) - Elise Caron
Franstalige CD’s die in Nederland een enorme hit worden zijn er niet zoveel, buiten de overbekende chansonkanonnen dan, en dat is eigenlijk - hoewel begrijpelijk - best jammer. Frankrijk heeft muzikaal enorm veel te bieden dat meer dan de moeite waard is. Zangeres Elise Caron heeft de afgelopen pakweg veertig jaar samengewerkt met niet alleen Franse maar ook internationale artiesten die actief zijn op het grensgebied van moderne jazz, experimentele pop, theatrale voorstellingen en vrije improvisatie. Afgelopen jaar kwam van haar een CD uit met de groep Las Malenas, dat is een strijkkwartet met een pianist en een bandoneon-speler. Niet wat je noemt een alledaagse line-up. Maar alledaags kun je de liedjes van Caron dan ook bepaald niet noemen. “Sa voix est d'ambre doré, sa présence est de poésie pure, ses textes dansent, elle est unique”, schrijft Télérama (waar het understatement als stijlvorm kennelijk niet standaard is ingesteld) (maar ze hebben een punt. De stem van Caron is helder en warm tegelijk). Mooi hoor. AvN 170110

CD Wanderer (7 mountain records) - Tobias Borsboom (piano)
De jonge pianist Tobias Borsboom (28) vertelt in het boekje bij zijn nieuwe cd waar de titel van het plaatje vandaan komt. Namelijk van het tamelijk melancholische schilderij ‘Der wanderer ueber dem Nebelmeer’ van de romantische schilder Caspar David Friedrich. Het schilderij gaat over introspectie. Over de zoektocht naar zingeving en de wil je ergens thuis voelen. Tobias wil ook die binnenwereld in op ‘Wanderer’, hij wil de problemen aangaan waar de gemiddelde wanderer zoal mee worstelt: de continue wil tot vertrekken, en de samenleving de rug toe te keren. De zoektocht naar een thuis dat niet bestaat. Dat klinkt op het eerste gehoor misschien een beetje deprimerend, maar dat is deze cd allerminst. Het is inderdaad een zoektocht. Van superklassiek naar hypermordern, bijvoorbeeld. Van Schubert en Schopin via Sciarinno en Jacob ter Veldhuis naar de piepjonge Peter Vigh (1987). Allemaal gloedvol en virtuoos gespeeld door Borsboom. Je hoort dat het zijn eigen keuzes en interpretaties zijn, en dat hij erachter staat. Bovendien is het een en ander lekker fris en kraakhelder opgenomen door Frerik de Jong. Fijns! TK