CD Aorta (New Amsterdam Records) - Vicky Chow
Vicky Chow is pianiste bij onder meer de Bang on a Can All-Stars, en New Music Detroit. De verzameling (nieuwe) stukken op deze cd liggen haar, zoals de titel al doet vermoeden, zeer na aan het hart: uitdrukking van een eenzame periode in haar leven, op zoek naar de zin van het bestaan. Muziek die niet gaat om perfectie, maar juist om de rauwe werkelijkheid die het leven nu eenmaal vaak is. Wat zeker niet wil zeggen dat dit een schijfje voor ruw en rauw pianogebonk is. Integendeel: mooie, subtiele pianoklanken die een extra dimensie krijgen door (spaarzaam ingezette) elektronica. De componisten die een stuk leverden voor de CD zijn onder meer Christopher Cerrone en Jacob Cooper, die geïnspireerd werden door de stad New York, en Andy Akiho, die een mooi stuk schreef voor prepared piano, en zich door onder meer John Cage, George Crumb, en Béla Bartók liet inspireren. Mooi. AvN
Boi Akih, FLY, Daniel Zimmermann, Vicky Chow
opmerkelijke nieuwe releases
CD Liquid Songs (Try Tone Records) – Boi Akih
Abstract, tribaal, teder en speels, dit zijn de steekwoorden die in me opkomen bij het beluisteren van het nieuwe album van Boi Akih. De zeer sfeervolle plaat die Liquid Songs heet, is van het duo Monica Akihary en Niels Brouwer met de bijzondere participatie van de klassiekgeschoolde percussioniste Hyoko Imai uit Japan en improvisator en basklarinettist Tobias Klein. Brouwer die op gitaar, gitaarharp en een geprepareerde gitaar speelt, zocht samen met Akihary al langer naar een muzikale vorm die ze lekker uit elkaar kunnen trekken. Op het Indonesische eiland Saparua bij de Molukken waar ze zich overgaven aan het niets doen, is het idee geboren. In de Molukse traditie worden oude verhalen aangepast aan het nu, het zijn vloeibare verhalen, vandaag Liquid Songs. De muziek moest zijn als de golven van de zee met een elastische puls, zonder vaste vorm, met een impliciet ritme. Akihary schreef persoonlijke teksten en zingt in de Haruku-taal, in het Engels - ‘Little girl’ en ‘Japala’a’ zijn echte liedjes -, en met haar vertrouwde woordenloze scats. Het einde is wel een beetje abrupt alsof je de zee stilzet met nog een golf half overeind. CC
CD: FLY (Vonk Collective) - Ikarai
Was Icarus overmoedig en naïef of moedig en vrij? Dat zijn de basisvragen die dit nieuwe album begeleiden. De mythische figuur Icarus kreeg vleugels van was van zijn vader en vloog zo hoog dat de zon zijn vleugels deed smelten en hij te pletter viel. Over de figuur Icarus zijn talloze bibliotheken volgeschreven en dus is het een tof idee om een instrumentaal album aan hem te wijden. Een ambitieus album ook, door jonge Nederlandse musici, die de stukken zelf schrijven, in een ensemble met strijkers, bas en drums. Het gezelschap Ikarai balanceert moedwillig op de grenzen van klassieke compositie en jazzimprovisatie. Door de titels krijg je een idee op welk punt in het verhaal we ons begeven, en de muziek maakt dat beeld af. Het album lijkt nogal open te eindigen, dus of Icarus ook in de visie van Ikarai neerstort, moet je zelf maar denken. Of wachten op een tweede album. MvH
CD Montagnes Russes (Label Bleu) - Daniel Zimmermann
De Franse trombonist Daniel Zimmermann heeft in de loop der jaren gespeeld met Wynton Marsalis, Archie Shepp, Manu Dibango, Michel Legrand en tal van andere internationaal bekende musici. En altijd gezworven van het ene genre naar het andere: Franse chansons, reggae, Afrikaanse muziek, theatervoorstellingen, hip-hop, rusteloos en nooit tevreden. Drie jaar geleden verscheen zijn eerste ‘eigen’ CD, Bone Machine. Nu dus CD nummer twee, en de rusteloosheid is nog niet minder. De elf nummers slingeren je van de ene sfeer in de andere, van ingetogen lyriek naar stampende rock, van vervreemdende impro naar prettig klinkende instrumentals die nog uren blijven rondzingen in je hoofd. Leuke CD, vol afwisseling, uitstekend gespeeld, erg fijn om te horen. AvN