CD Song of the Nativity (Coro) - The Sixteen
Je weet dat de zomer voorbij is, als het gemopper over de pepernoten begint. Ineens hoor je het overal. In de bus, in de trein, op het werk en vooral in de rij bij de supermarkt gaat het van ‘nou, belachelijk, het is nog niet eens november, en de pepernoten liggen al in de schappen’. Nou en? Denk ik dan altijd. Ik eet graag pepernoten. Het liefst het hele jaar. En daar draai ik graag een moppie kerstmuziek bij. Het liefst van het Britse koor The Sixteen, want die zijn daar het beste in. Ook The Sixteen is vroeg dit jaar. Hun kerst-cd lag half september al in de winkels. En gelijk hebben ze, want dan heb je er veel langer plezier van en goeie muziek kan altijd. En er is genoeg lol te beleven aan de spatzuivere, warme kerstsfeer die het koor neerzet op ‘Song of the Nativity’. Ze gooien het overbekende O Magnum Mysterium van Morten Lauridsen er nog maar eens een keertje uit, maar ook een boel traditionele dingetjes. Waaronder een Nederlandse, die ik met de beste wil van de wereld niet herkende. Zo zie je maar weer. TK
opmerkelijke nieuwe releases
CD Human Nature (Herb Alpert Presents) - Herb Alpert
De Tijuana-sound van Herb Alpert - geboren in 1935, hij maakt al platen en cd’s sinds 1959 (!) - wordt doorgaans beschouwd als een soort easy-listening variant van de mariachi. Liftmuziek, maar dan irritant aanwezig, zeg maar. Toch is deze nieuwe CD van de inmiddels 81-jarige trompettist de moeite van het vermelden en een keertje beluisteren waard, al was het maar omdat het een overtuigend voorbeeld is van zijn vakmanschap èn van de ongelooflijke kracht die muziek heeft: de ouwe Alpert gaat nog lang niet met pensioen, maar maakt gewoon een pittige dansplaat met flink wat elektronica, stevige (maar inderdaad wel behoorlijk glad gepolijste) latin-ritmes, en een kraakhelder blaasgeluid. Cover van het bekende Michael Jackson-nummer èn o.a. drie Burt Bacharach-songs. Petje af hoor. AvN
CD Cool (Far Out Recordings) - Joyce
De Braziliaanse Joyce Moreno, die ook gewoon als Joyce bekend is, zit al zo’n vijftig jaar in het vak. Ze heeft er altijd wel van gehouden om de boel een beetje op te schudden. Zo noemde ze haar muziek niet MPB (Musica Populair Brasileira) maar MCB (Musica Creativo Brasileira). Haar teksten werden in de jaren zestig heel vulgair bevonden. Ze was een van de weinige vrouwelijke songwriters die vanuit een vrouwelijk standpunt schreef. En ze vertolkte de liederen die niet door de censuur kwamen tijdens de dictatuur. En zo waren er wel meer dingen waardoor ze opviel. Neem nou het feit dat ze zich had voorgenomen om nooit, maar dan ook nooit, een album te maken met Noord-Amerikaanse jazz standards. Want dat is toch veel te commercieel. Maar wat doet ze? Ze neemt anno 2016 een heel album op met jazz standards! Het begon allemaal met een geintje, en ze beseft opeens dat je bekende liedjes met een ander arrangement een heel andere sfeer mee kan geven. Inderdaad met een vleugje samba klinkt het allemaal net iets lichtvoetiger. Leuk plaatje. CC
CD The encounter of vocal heritage (Muziekpublique) – Voxtra
Iedereen is gelijk, maar dat betekent niet dat we allemaal op elkaar moeten lijken. Integendeel, we moeten onze culturele verschillen koesteren, lijkt de boodschap achter het zangproject Voxtra ‘the encounter of vocal heritage’. Traditionele vocalisten uit Sardinië, Madagaskar, België, Finland en Albanië, staan zij aan zij en zingen nieuw gecomponeerd werk. Wat? Als dat maar niet vreselijk botst, hoor ik je denken. Vreemd genoeg botst en schuurt het zeker maar vaker klinken de verschillende zangstijlen heel harmonieus. Het klinkt heel vertrouwd als je bekend bent met de rurale Sardijnse polyfonie, maar als je er beko-stijl uit Madagaskar en de Yoik uit Finland bij hoort, is het andere koek. Dit is toevallig zo in het lied Ballu Seriu, maar in elk lied komen de verschillende zangstijlen bij elkaar. Het is niet zo dat constant alle tradities tegelijkertijd te horen zijn. Het is heel mooi en gedoseerd. Het cd-boekje voorziet van de zangteksten in Frans, Duits en Engels. CC