Anoushka Shankar, Natalia M. King, Damir Imamovic, Guillaume de Machaut, Miles Davis

opvallende nieuwe releases

CD Land of Gold (Deutsche Grammaphon) – Anoushka Shankar
Het levenloze lichaam van Aylan Kurdi werd in september vorig jaar gevonden op het strand van de Turkse badplaats Bodrum. De wereld was in shock, de vluchtelingencrisis was wereldnieuws en de beelden zetten velen aan het denken. Ook sitarspeler Anoushka Shankar, dochter van de bekendste sitarspeler ooit Ravi Shankar, was diep onder de indruk van de foto’s van Aylan. Op haar negende album “Land of Gold’ uit ze haar pijn en frustratie over deze gruwelen. Door Shankars dubbele gevoel over de crisis aan de ene kant en de geboorte van haar tweede zoon anderzijds, zijn de nummers weemoedig en hoopvol tegelijk. Anoushka Shankar verenigt op een geweldige manier deze twee emoties en daarbij ook westerse en oosterse instrumenten. Met speciale aandacht voor de hartverscheurende tonen van de ‘shehnai’, de Indiase hobo. SK

 

CD Bluezzin T’il Dawn (Challenge) - Natalia M. King
'Natalia doesn’t reinvent this music. She is this music'. Teksten in cd-boekjes moet je altijd met een korrel zout nemen, maar in dit geval is dat niet nodig. Natalia M. King dompelt zich op haar nieuwste cd moeiteloos onder in de jazztraditie van weleer. Op haar album zingt ze een aantal standards (denk aan: Don’t Explain van Billie Holiday en Little Bit of Rain van Fred Neil. Maar ze brengt ook eigen nummers die lijken alsof ze tientallen jaren oud zijn. En dat is positief bedoeld. Natalia M. King (geboren in 1969) heeft een mooie stem, helder en toch donker. Zelf beschrijft ze haar muziek als Bluezz, een samentrekking van blues en jazz. De soul is overigens ook niet ver weg. Mooi is de track Baby Brand New, vooral als saxofonist Xavier Sibre de solo in Dave Brubeck’s Take Five herinterpreteert. MvH

CD: Dvojka (Glitterbeat) - Damir Imamović’s Sevdah Takht
Wat doe je als je hele familie gespecialiseerd is in een bepaald genre? Juist, je keert je ervan af. Dit gebeurde zo bij de Bosnische zanger Damir Imamović (1978). Zijn vader en grootvader waren grote vertolkers van de sevdah (plat gezegd: de smartlap van de Balkan) en dus moest kleine Damir er helemaal niets van hebben. Totdat hij zich tijdens de belegering van zijn thuisstad Sarajevo (1992-1995) kapot verveelde en hij toch maar wat ging pielen met de sevdah. Ook uit nare omstandigheden kan iets moois voorkomen, want Damir Imamović bleek een geweldig vertolker van het genre. Hij heeft een meeslepende stem – mét Balkan-snik – en speelt op een speciaal voor hem gemaakt tambur. Op zijn nieuwste cd Dvojka speelt hij met zijn kwartet Sevdah Takht (met verder nog viool, bas en percussie), waarmee hij op 6 mei ook te zien in RASA in Utrecht. Op 1 mei is hij solo te zien bij Vrije Geluiden TV. MvH

CD Miles Ahead (Columbia) - Soundtrack, Miles Davis
In Nederland - meen ik - nog niet te zien, de biografische film van Don Cheadle over het leven van Miles Davis. Was de slotfilm van het Filmfestival van New York (oktober j.l.) en is genoemd naar het album met die naam van Miles Davis uit 1957. De invalshoek start met een interview dat hij in 1979 - na vijf jaar radiostilte - gaf aan een journalist van Rolling Stone (rol van Ewan McGregor). Miles wilde, na een slopende heroïneverslaving, zijn muzikale carrière opnieuw op de rails krijgen. De film is niet onbedaarlijk goed ontvangen (iets boven de 6 als je er een rapportcijfer voor moet geven op basis van reacties van kijkers). Volgens de film-site Rotten Tomatoes: ‘Miles Ahead is worth watching for Don Cheadle's strong work on both sides of the camera, even if this unconventional biopic doesn't quite capture its subject's timeless appeal.’ De soundtrack is inmiddels te koop (in elk geval via iTunes). AvN

CD Messe de Nostre Dame - Guillaume de Machaut (glossa) - Graindelevoix olv Bjrn Schmelzer
Is het de interpretatie van de eeuwenoude manuscripten of de ongewone kwaliteit van de componist? Buitenwerelds klinkt het in onze oren, de muziek van de vroeg-14e eeuwse Guillaume de Machaut, componist, dichteren kanunnik in Verdun, Arras en Reims. Hoe het in werkelijkheid geklonken heeft, weten we natuurlijk niet, maar Björn Schmelzer en Graindelavoix doen een overtuigende poging op deze nieuwe CD waarop de Messe de Nostre Dame te vinden is. Welbewust van de tegenstelling tussen wat we gewend zijn en wat ons vreemd in de oren klinkt laat Schmelzer eerder individuele kwaliteiten van de (uitsluitend mannelijke) zangers klinken dan te zoeken naar een gladgestreken homogene koorklank. En waarempel, het lijkt of je in die betrekkelijke ongepolijstheid iets hoort wat je dichter bij dat verre, verre verleden brengt. Bij een eeuw waarin de pest de bevolking van Europa voor zowat de helft uitroeide, waarin verandering beschouwd werd als strijdig met de goddelijke orde, en waarin niettemin geniale geesten als Machaut konden experimenteren met gecompliceerde ritmiek en met ingewikkelde harmonieën. Verbluffend.