CD From the Deep (Now-Again Records) - The Heliocentrics
The Heliocentrics is een collectief uit Londen dat funk, jazz, en hip-hop combineert rond psychedelisch aandoende grooves. Op basis van een enorme collectie materiaal uit de eigen archieven stelde de band een nieuwe CD samen, toepasselijk genoeg ‘From the deep’ geheten. Zware drumpatronen in combinatie met kosmische klanken, veelal hele korte stukjes die film- of televisiemuziek hadden kunnen zijn (als het niet zulke af en toe maffe psychedelica zou zijn). Maar ook een paar stukken van gebruikelijker lengte, wel bijna steeds met genoeg synthesizers om al dansend te struikelen over de snoeren. Sun Ra-invloeden zijn onmiskenbaar, maar je kon het slechter treffen. Leuke plaat! AvN

CD Kan Zaman (eigen beheer) – Göksel Yilmaz Ensemble
Het nieuwe album van het  Göksel Yilmaz Ensemble is toegewijd aan de ‘stille man met het grote hart’, de opa van Göksel. Een inspiratiebron voor de cd is een cassettebandje dat hij vond in de archieven van zijn vader. Vroeger had men de gewoonte om liedjes naar elkaar te sturen per post op een cassette. Dat weet ik nog uit mijn eigen jeugd toen mijn vader ver weg op zee zat. Nu kun je natuurlijk skypen, het zijn andere tijden. Leuk dat Göksel zo’n gegeven als uitgangspunt neemt. Op twee tracks hoor je het originele piepstemmetje van zijn tante en de volwassen stem van zijn zingende opa. Het ensemble neemt de Arabische liedjes van de cassette als het ware over en geeft er een eigen hedendaagse, doch nostalgische draai aan. Het is een mooi pleidooi om meer tot elkaar te gaan zingen. CC

CD Korea Percussion Duo Bud (eigen beheer) – Korea Percussion Duo Bud 
Drie Koreaanse vrouwen die aparte en opwindende percussieve muziek maken, dat is Korea Percussion Duo Bud. Ik heb ze zien optreden op de Babel Med en ze lieten een onuitwisbare indruk achter. Er gebeurt veel in de hedendaagse Koreaanse muziekscene. In Nederland hebben we onder meer Jambinai met trashmetal en [Su:m] met hedendaagse stukken voorbij zien komen. Overeenkomstig is het gebruik van traditionele Koreaanse instrumenten waarbij experiment niet wordt geschuwd. Het is een nieuwe esthetiek waar we te mee te maken krijgen. Het ensemble van Korea Percussion Duo Bud bestaat uit een soort citer, trommel en gongs. Heel minimaal dus. Om effect te sorteren hebben ze wel de neiging om flink op die instrumenten te gaan rammen, soms een beetje te veel van het goede. CC

CD The twenty-fifth hour - the chamber music of Thomas Ades (Signum Classics) - Calder Quartet met Thomas Ades (piano)
Soms lijkt het wel of de Britse componist Thomas Ades (1971) je probeert te besodemieteren. Dan klinkt zijn muziek ineens zo bekend, dat je hem er bijna van verdenkt het niet zelf bedacht te hebben. Maar telkens schiet het dan ineens weer door naar een volstrekt originele kant, en ben je weer overtuigd van zijn experimenteerdrift en vindingrijkheid. Ik kende Ades eigenlijk alleen van groter orkestwerk, dat heeft hier en daar de neiging een beetje gezwollen of overdreven te klinken. Dat is met zijn kamermuziekwerk op deze cd niet het geval. Daar zit een aangename rust en overzicht in. Maar dat wil niet zeggen dat het saai is, integendeel. Vooral het sleutelwerk van deze cd, The Four Quarters, is dynamisch en te gek. Het enige dat saai is, is de gortdroge tekst in het cd-boekje. Maar daar gaat het gelukkig niet om. TK

CD With Love and Fury (Kin Music) - Katie Noonan & Brodsky Quartet
De Australische singer-songwriter Katie Noonan nam in Londen een album op met het beroemde Brodsky Quartet. Verbindend element op deze CD zijn de teksten van de Australische dichteres Judith Wright, die kort voor haar dood, op 85-jarige leeftijd, in het jaar 2000, nog meedeed aan een protestmars in Canberra om te pleiten voor een eerlijker verstandhouding tussen Aboriginals en 'blanke' Australiërs. 'With love and fury' was het epitheton waarmee dichteres Wright haar correspondentie placht te ondertekenen. De muziek werd geschreven door een reeks jonge componisten van 'down under' èn door Katie Noonan zelf. En dat levert een aantal prettige luisterliedjes op, maar ook een paar fraaie stukken die een wat experimenteler karakter hebben. Het Brodsky Quartet is een gedroomde partner voor Noonan - het werkte al eerder samen met bijvoorbeeld Elvis Costello en Björk. AvN

CD Atomic (Rock Action) - Mogwai
De Schotse post-rock band Mogwai heeft een nieuwe plaat - net als eerdere uitgaven: een soundtrack. Precies waar Mogwai ontzettend goed in is. Eerst even kort wat over de film, een documentaire: Atomic: Living In Dread And Promise. Door Mark Cousins gemaakt naar aanleiding van de 70e verjaardag van de eerste nucleaire aanval op Hiroshima. De film belicht het destructieve van de atoombom, maar ook de levensreddende kracht van bijvoorbeeld MRI-scans. Atomic bestaat vooral uit archiefbeelden. Je ziet een opeenvolging van impressies van ons nucleaire tijdperk met protestmarsen, Koude Oorlog-beelden, overheidsfilms met tips voor een atoomaanval, oude wetenschappelijke films en bewoners van Tsjernobyl en Fukushima die hun verhaal vertellen.  De meest gruwelijke maar ook prachtige beelden komen voorbij. Mogwai weet de beelden prachtig te vertalen naar muziek. De prachtige opener van het nieuwe album - Ether - zit onder het meest optimistische deel van de film. Zeer sfeervol, aangrijpend en meeslepend. De rest van het album doet daar niet voor onder. Sommige nummers kun je bijna kamermuziek noemen. Verstilde momenten. Veel rustmomenten voor en na de climaxen. Maar sommige nummers grijpen je ook naar de keel. Door de angstaanjagende momenten die erin zitten zoals bij het nummer Little Boy of door de treurigheid zoals bij het bij het nummer Are You A Dancer. Een aangrijpend maar prachtig album dat zeer nieuwsgierig maakt naar de beelden. EvM

CD Doce com pimenta (Silvox Records) – Vatapá & Caroline Lobanov 
Dit album is in januari verschenen maar komt nu in de lente pas echt goed uit de verf. Licht en luchtig. Nederlandse artiesten die in een vreemde traditie kruipen, dat kan verkeerd uitpakken, maar dat is hier niet het geval. Integendeel. Met cavaquinho, bandolim, gitaar, bas en percussie gaan ze met gemak samba, choro, bossa en maracatu te lijf. De stem van Caroline Lobanov is ritmisch en laveert flexibel tussen de snaren door. De composities komen van bekende artiesten als Gilberto Gil, Lenine en Djavan. De arrangementen komen van Vatapá & Caroline Lobanov zelf. Het is wel een plaat die mij net iets te netjes klinkt. Ze hadden er meer pepers (pimenta) bij kunnen gooien en liever bitter dan zoet (doce). CC