CD  Azel (Partisan Records) – Bombino 
Deze Touareg uit Niger spreekt Frans, Arabisch en Tamasheq, maar eigenlijk drukt hij zich liever uit op zijn gitaar. Dat ontdekte producer David Longstreth in de studio’s van Partisan Records in New York. Het derde album van Bombino komt op dit label uit en ik moet toegeven, het is een heerlijke plaat geworden. Je kunt wel horen dat ze de tijd hebben gekregen om te experimenteren. Er zit over het algemeen veel meer variatie en ontwikkeling in zijn woestijnblues dan je eerder van hem hoorde. De vijfkoppige band is goed op dreef en Bambino kan zich helemaal uitleven op zijn geliefde elektrische gitaar. Releasedatum 1 april. CC

CD On the Move (Intuition) - Jasper van ‘t Hof
CD No Hard Shoulder (Very Open Jazz Records) - Jaspqer van ‘t Hof 1/4tet
Jazztoetsenist Jasper van ‘t Hof draait al zo’n vijftig jaar mee in de Nederlandse jazz. In de jaren zeventig en tachtig zat hij in verschillende ensembles, waarbij Van ’t Hof tekeer ging op elektrische piano’s en fender rhodes. Wie denkt dat Jasper van ’t Hof daarna de jazz vaarwel zei, heeft het mis: de afgelopen jaren werkte hij veel in Duitsland. En hoe interessant is het dan dat er nu twee nieuwe cd’s van de geboren Enschedeër verschijnen. De eerste cd On The Move – Live at Theater Gütersloh is een Duitse live-opname van een kwartet met Harry Sokal (saxofoon), Stefan Lievestro (contrabas) en Freddy Studer (drums). De cd is uitgebracht in de serie European Jazz Legends. De tweede cd No Hard Shoulder is opgenomen met een volstrekt Nederlandse bezetting en beoogt Van ‘t Hof weer prominent te krijgen in de Nederlandse jazzscene. Ook hier speelt Stefan Lievestro (contrabas) mee. Verder Dick de Graaf (saxofoon) en Jamie Peet (drums). De twee nieuwe cd’s geven een geweldig beeld van hoe urgent de 68-jarige Jasper van ’t Hof nog altijd is, ook al speelt hij op beide platen akoestisch, op vleugel. MvH

CD Terra Aria (VDE-Gallo Music) – Zatar
Zatar (letterlijk vertaling kruidenmengsel) is een kwartet uit Zwitserland met vier kundige muzikanten Soraya Berent (zang), Francesco Bartoletti (cello), Joel Musy (saxofoon, serpent, tuba) en Nicolas Lambert (gitaar). Een ongebruikelijke bezetting waar je alle kanten mee op kunt gaan. En dat doen zij dan ook, maar dan wel op zo’n smaakvolle manier dat je als in een droom meevaart op de golven van de verschillende stijlen. Neem nou de track ‘Dido’s death’ die begint in de sfeer van Henry Purcell om vervolgens uit te monden in een jazzimpro. Of dan weer raak je bevangen door de contemplatieve klanken van de sax en de cello en hoor je in de verte Mediterraan folkritmes. De stem van Soraya waait als een vlag over de muziek. Je moet er echt even goed voor zitten, koptelefoon op, ogen dicht. CC

CD Crossing over (Sono Luminus) - Vocaal Ensemble Skylark
Composities die te maken hebben met de droom-achtige geestesgesteldheid die de mens kan bevangen aan het eind van zijn leven. Dat is waar deze CD om draait, en de keuze voor werk van John Tavener - die na zijn bekering tot de Russisch-orthodoxe kerk alleen nog uiterst etherische, religieuze muziek schreef - gepaard aan werken (waaronder premières) van componisten als Jon Leifs en William Schuman (‘Carols of Death’) maakt die introspectieve ambitie zeker waar. Fraai, met misschien wel als hoogtepunt het soberste van alle stukken op deze CD, een huiveringwekkend mooie psalm van de IJslandse componiste  Anna Thorvaldsdottir. AvN

CD Julius Röntgen Piano Music 2 (Nimbus) - Mark Anderson
Op het eerste gezicht lijkt het vreemd dat een Canadese pianist opnamen zou maken van een natuurlijk nog niet vergeten, maar zeker niet ‘hippe’ Nederlandse componist. Het internationale belang en de reputatie van Julius Röntgen (1855-1932) moet echter niet worden onderschat. Als pianist gaf hij aan het eind van de 19e en het begin van de 20e eeuw concerten door heel Europa en gold hij als een van de belangrijkste figuren in het Nederlands muziekleven. Na zijn pensionering vestigde hij zich in villa Gaudeamus in Bilthoven, kiem van de internationaal opererende organisatie voor nieuwe muziek met die naam. De muziek op deze CD componeerde Röntgen op zeer jeugdige leeftijd, tussen zijn 16e en 22e. Meesterwerken zijn het misschien niet, maar als voorbeelden van de romantische, Duitse muziekcultuur in Leipzig, waar Röntgen opgroeide, is het een alleszins prettige verzameling ingetogen en ambachtelijk gecomponeerde muziek. AvN