Vijf samenwerkende accordeon-virtuozen uit net zoveel Europese landen, om precies te zijn virtuozen van de diatonische accordeon, een tikje oneerbiedig ook wel de trekzak genoemd. Anders dan de ‘gewone’ accordeon is de trekzak wisseltonig: bij duwen en trekken krijg je verschillende tonen. Verder moet je weten dat het instrument, zoals dat heet, diatonisch is - dus niet alle 12 de mogelijke noten uit een octaaf zitten er op, maar alleen de noten die bij een bepaalde toonladder horen. Riccardo Tesi en Simone Bottasso uit Italië, de Fin Markku Lepistö, David Munnelly uit Ierland en de Baskische Kepa Junkera brachten afgelopen maand een tweede CD uit onder de naam Accordion Samurai, en daarop is te horen hoe hun traditional, folk, Ierse, jazz, en filmmuziek-achtergronden prachtig samensmelten tot een unieke sound. Vijf mannen, vijf verwante maar toch verschillende instrumenten, en één stevige, dansende klank. De Baskische diatonische accordeon bijvoorbeeld heet ‘trikitixa’, en dat betekent letterlijk ‘blaasbalg van de duivel’. Ik wil maar zeggen. Vurig, vuig enne... ja, vet!
Samurai Accordion
vuig en vurig accordeonspel
Aad van Nieuwkerk
Folklore, volksmuziek, traditionals, hoe je het ook noemt: het is een van de vele verschijningsvormen van de schoonste (of toch in elk geval luidste) aller kunsten, de liedjes, riedels, dansen die wij gewone mensen produceren bij bruiloften, partijen, kerkdiensten of uitvaarten. En waarempel, sommigen van ons zijn dan helemaal niet zo gewoon - maar virtuozen, ware kunstenaars, klanktovenaars, magische bezweerders. Vijf keer moet je zeggen: wat een baas. Ja toch?