Rewire 2018

internationaal en avontuurlijk festival in Den Haag

Rewire is een van de avontuurlijkste festivals van dit seizoen. De achtste editie vindt plaats van 6 tot 8 april in en rondom de binnenstad van Den Haag en biedt een podium aan vooruitstrevende, innovatieve muziek. Je kunt er van alles vinden, van hedendaags elektronisch tot neo-klassiek. Hier kun je klikken voor het hele programma, maar wij lichten er een aantal uit.

Park Jiha

Deze Koreaanse multi-instrumentalist is bij ons in de uitzending geweest met haar duo [su:m]. Het duo speelde eigentijdse muziek geïnspireerd op het moderne leven en de natuur op een traditioneel Koreaans instrumentarium. Met haar soloproject is ze een andere weg ingeslagen. Zelf speelt ze nog altijd op de piri, een dubbelriet, de yanggeum, een citer, en de saenghwang, een mondorgel, maar ze wordt bijgestaan door basklarinet, vibrafoon en percussie. Laat je verrassen door het jazzgeluid met bijzondere klankkleuren van duo’s als de piri en de basklarinet, of saenghwang en vibrafoon. De muziek is soms lyrisch en atmosferisch, soms energiek en experimenteel. CC

Zondag 8 april, Korzo

Golden Retriever

Uit Portland in de VS komt het duo Golden Retriever: Matt Carlson en Jonathan Sielaff. Inmiddels hebben de twee al een stuk of acht albums uitgebracht waarop steeds de combinatie van synthesizer basklarinet het uitgangspunt vormen. Experimentele elektronica met een krachtige melodische component. Op Rewire combineert Golden Retriever muziek van hun laatste album met nieuwe composities. Dat laatste album - Rotations - was het resultaat van een opdracht voor concerten in de historische Old Church in Portland, waarvoor ook een kamermuziek-ensemble werd ingezet. Compositie, improvisatie, editing in de studio, geluidscollages: alles vloeit ineen tot een meditatieve reflectie op het cyclisch karakter van het leven en de natuur.

Zondag 8 april, Korzo

Maryam Saleh, Maurice Louca & Tamer Abu Ghazaleh

Dit zijn stuk voor stuk namen die toonaangevend zijn in de Egyptische underground. De charismatische Tamer Abu Ghazaleh, een Palestijn die in Egypte is geboren, heb ik met zijn groep gezien op de womex, waar hij een geëngageerd optreden gaf. Met de gespierde zang van Maryam Saleh en de vindingrijke Maurice Louca op electronics heeft hij onlangs het debuutalbum Lekhfa uitgebracht. De teksten zijn van dichter Mido Zoheir die de harde realiteit luchtig en humoristisch weet te verwoorden. In de soms duistere muziek hoor je aanstekelijke ritmes uit de shaabi (volksmuziek) en grillige Arabische lijntjes op de toetsen. CC

Zondag 8 april, Paard

The Thing

Saxofonist Mats Gustafsson schreeuwt bijna evenveel op z'n instrument als hij melodieën speelt, bassist Ingebrigt Håker Flaten valt zijn gitaar aan met z'n plectrum en drummer Paal Nilssen-Love's bekkens dreigen elk moment van zijn drumstel afgeslagen te worden: supertrio The Thing is muziekgeweld van het meest opwindende soort. Ja, het is erg 'vrij' allemaal - noem het gerust pokkeherrie - maar wát een ongelofelijke en aanstekelijke energie knallen deze drie eruit. Als je na een aantal wat meer introspectieve ervaringen op ReWire even flink omvergeblazen wilt worden: ga langs The Thing. IH

Zaterdag 7 april, Koorenhuis 

Fatima Al Qadiri

'Het leukste aan deze plaat is dat hij nergens op lijkt'. Dat was in 2014 de openingszin van een cd-recensie in de Volkskrant die mij zodanig triggerde dat ik direct de plaat opzette - en bleef opzetten. (De zin zelf was ik overigens vergeten, en heb ik opgezocht, maar dat terzijde.) Het album heette Asiatisch, en was gemaakt door de Koeweitse danceproducer Fatima Al Qadiri. Totaal experimentele muziek, meer in de categorie 'geluiden', zonder al te veel meezingbare melodieën en herkenbare meestampbeats, maar wel met een breed instrumentarium - tenminste, een breed scala instrument-achtige geluiden uit de digitale toverdoosjes. Haar recente muziek is iets harder, maar nog altijd prachtig geproduceerd en super fascinerend. Op Rewire gaat Al Qadiri een samenwerking aan met lichtontwerper en beeldend kunstenaar Emmanuel Biard. MvH

Vrijdag 6 april, Paard

Irreversible Entanglements

Spoken word en free jazz is een boeiende combinatie, zeker als dit uit de koker komt van Irreversible Entanglements. Dit is een gezelschap met als leden: de poëet Moor Mother, saxofonist Keir Neuringer, bassist Luke Stewart, trompettist Aquiles Navarro en drummer Tcheser Holmes. In haar teksten klaagt Moor Mother de misstanden in de Amerikaanse samenleving aan, waarbij slavernij, politiegeweld en racisme dominante thema's zijn. Moor Mother klinkt boos en expressief, de muziek eveneens. MvH

Zaterdag 7 april, Koorenhuis 

Stranger Things

Waarschijnlijk heb je wel gehoord van de Netflix-serie Stranger Things. Deze mystery-horrorserie speelt zich af in de jaren tachtig en is een visueel feest van herkenning voor iedereen die de eighties een warm hart toedraagt. Skateboards, bmx-fietsen, hoog haar en natuurlijk de matjes zijn maar een paar voorbeelden van de sublieme enscenering. Componisten Kyle Dixon en Michael Stein, verantwoordelijk voor de soundtrack van de serie, maken deze eighties flashback helemaal compleet. Met synthesizers uit die tijd en een hoop elektronica schreven ze de bij vlagen angstaanjagende science fiction-muziek bij de serie. Vrijdag 6 april komen deze twee geweldenaren naar de Electriciteitsfabriek in Den Haag om de Stranger Things soundtrack live te spelen, met visuele effecten van Marcel Weber. SK

Vrijdag 6 april, Electriciteitsfabriek

James Holden & The Animal Spirits

Van tranceproducer naar iemand die in een adem genoemd wordt met spiritual jazz-iconen als Pharoah Sanders en Don Cherry. Het is het verhaal van elektronicaproducer James Holden, die na zijn wereldwijde succes als minimal techno-pionier op onderzoek ging naar de ultieme 'elektronica-live-performance'. Het doel: naadloze interactie tussen zijn knarsende, hypnotiserende synthesizermelodieën aan de ene kant en drums en blazers aan de andere. Op zijn laatste album The Animal Spirits stijgt hij met dit geluid tot grote hoogten, dus hop, naar James Holden!. IH

Zaterdag 7 april, Paard

Royal Conservatory String Ensemble

Tien violisten van het strijkersensemble van het Koninklijk Conservatorium gaan een stuk spelen van componist Tristan Perich: Active Field, voor tien violen en tien kanalen 1-bits elektronica. Lyrisch en soms duister van sfeer, en tegelijk een soort minimal music, die op momenten ook weer doet denken aan de filmmuziek van Morricone. 1-bit audio is de simpelste vorm van digitale audio, en zoals je in de video kan zien: elke violist krijgt gezelschap van een luidspreker waaruit allerlei verschillende klanken kunnen komen. Een spannend project in het kader van het Rewire 2018 Young Artist in Focus programma. AvN

Vrijdag 6 april, Paard

Širom

Ook in Slovenië wordt ongrijpbare muziek gemaakt. Bijvoorbeeld door Širom, een trio multi-instrumentalisten uit het dorpje Lesno Brdo. Iztok Koren, Samo Kutin en Ana Kravanja, zo heten de muzikanten, bespelen elk tientallen instrumenten en ze laten zich hoorbaar inspireren door de muziektradities van het land waarbij ze de blik richten op vandaag en morgen. IJle composities, lange improvisaties, alles krijgt de tijd. Op het debuutalbum I Can Be A Clay Snapper, uit 2017, staan slechts vijf nummers die samen wel weer 42 minuten duren. Mooi uitgesponnen stukken zijn het, vol folklore en soms ook wel wat postrock-achtige herrie, waarbij de muziek vaak onverwacht totaal van kleur kan verschieten. MvH

Vrijdag 6 april, Koorenhuis

Laura Agnusdei

De Italiaanse saxofoniste Laura Agnusdei studeert aan het Haags Instituut voor Sonologie. Met haar klassieke achtergrond weet ze de saxofoon op een heel bijzondere manier te blenden in een mix van akoestische, digitale en analoge geluidsbronnen. Ze creëert geluidslandschappen waarvan de focus voortdurend wisselt van melodie naar textuur, en van vormvast naar geïmproviseerd. De video hiernaast is opgenomen in Den Haag op 20 november 2017. AvN

Zondag 8 april, Koorenhuis

Laurie Anderson

Ze is dit jaar Artist in Focus op ReWire, de New Yorkse performance-kunstenares, musicus, en componiste Laurie Anderson - lang geleden, in 1982, op slag wereldberoemd geworden met de single 'O Superman'. Laurie treedt op met 'multimediale' performances waarin beeldende kunst, teksten, theatrale elementen en muziek worden gecombineerd, bijvoorbeeld met William Burroughs, Peter Gabriel, David Sylvian, en haar man, Lou Reed. En niet te vergeten, op de recente CD Landfall, met het Kronos Quartet. Haar nieuwste live-performance is All the Things I Lost in the Flood. Die Flood, dat was Hurricane Sandy, en die Lost Things, dat waren alle apparatuur en andere spullen, verzameld in de loop der jaren, in de ondergelopen kelder. Herinneringen. Notities. Kunstwerken, foto's, films. AvN

Zondag 8 augustus, Grote Kerk

Rupert Clerveaux & Ben Vince

Rupert Clervaux en Ben Vince zijn twee jonge helden uit de Londense experimentele muziekwereld. Rupert Clervaux is bekend geworden met zowel soloprojecten als samenwerkingen - twee goed ontvangen albums met Beatrice Dillon bijvoorbeeld. Ben Vince is een live-looping saxofonist, en samen met Rupert brengt hij een improvisatie-performance met naast de saxofoon-loops stevige percussie-elementen en fraaie geluidstapijten. Groovy, noisy, energiek en onstuitbaar. Ben Vince treedt trouwens ook solo op tijdens Rewire 2018.

Zondag 8 april, Paard

Panda Bear

Met zijn Animal Collective schudde Panda Bear (die in het echt gewoon Noah Lennox heet) de kussens van de Amerikaanse muziekwereld hevig op. Vooral in het midden van de jaren 2000 was zijn band van grote invloed in de Amerikaanse indiescene. Neopsychedelische, experimentele platen als The Merriweather Post Pavillion en Strawberry Jam maakten diepe indruk vanwege hun inventiviteit en leipheid. Ook solo kan Panda Bear er wat van. Hij komt naar Rewire met zijn laatste release onder zijn arm, A Day with the Homies geheten. Een plaat die volgens Noah Lennox zelf terechtkomt in “deeper zones of the frequency spectrum”. Amai. TK

Zaterdag 7 april, Paard

Kaitlyn Aurelia Smith

Kaitlin Aurelia Smith, vroeg in de dertig, speelt op een synthesizer die sinds de vroege jaren zestig in ontwikkeling is. De Amerikaanse Buchla-synthesizer is een vrij handzaam apparaat met een eindeloos palet aan klanken en mogelijkheden. Het ding past in je koffer, maar herbergt een heel orkest. Dat is ook de reden waarom Smith ervoor viel: ‘Ik studeerde orkestratie, maar kon altijd maar een partij spelen. Met de Buchla was het ineens alsof ik in eens een heel orkest tot mijn beschikking had!” zegt ze tegen het NRC Handelsblad. De modulaire mastodont Buchla is lastig te temmen, maar Kaitlyn heeft het onder de knie. Lichte, kleurrijke, harmonische muziek maakt ze ermee, die wel wat wegheeft van Terry Riley en Suzanne Ciani. TK

Vrijdag 6 april, Paard