In de 19e eeuw droomde prinses Raden Adjeng Kartini (1879 – 1904) van de emancipatie van de Javaanse vrouw. Omdat ze zelf volgens de traditie op jonge leeftijd moest trouwen, schreef ze hierover aan Nederlandse vrienden en kennissen van haar ouders in de hoop dat het Westen zou kunnen helpen. De Indonesische schrijfster Ayu Utami (1986) verwijt de prinses dat ze haar vader gehoorzaamde en met een oudere sultan trouwde in plaats van naar Europa te gaan om een opleiding te volgen. Als tegenstem van het idealisme van de prinses schrijft Utami over de realiteit van de Javaanse dienstmeid Katini die in een ver land wordt blootgesteld aan misbruik door haar werkgevers. Ze komt in de cel en vervloekt Kartini. Deze twee verhalen die recht tegenover elkaar staan is het uitgangspunt van het theatrale concert Kartini & Katini.

De tegenstelling wordt muzikaal vertaald door twee componisten en in twee ensembles. Het verleden wordt opgeroepen door de gongs en ketels van Ensemble Gending en in de violen en cello van het Doelenkwartet hoor je venijnige streken. Het lijkt me een zinderende voorstelling die in deze #MeToo tijd waanzinnig actueel is.