Zo heel graag geef ik het niet toe, maar eigenlijk houd ik vooral van muziek met een somber karakter. Dacht ik. Tot ik Angelika Niescier (altsax), Denman Maroney (piano en prepared piano), James Ilgenfritz (bas) en Andrew Drury (slagwerk), tezamen Mind Games (liever gespeld als MiND GAMeS) hoorde. Wat een licht en lucht brengen die in hun - overigens virtuoos gespeelde - stukken. Pas op: dit is geen plaat met olijk bedoelde grappen en grollen. Het is gewoon hele goeie muziek waarvan je meteen in een prettig humeur komt. Vrolijke, dansante, speelse, kleurige en fleurige versies van evengoed bloedserieuze muziek. Zeker, er wordt onbekommerd geëxperimenteerd (de prepared piano, blaas- en ruisklanken, alternatieve speeltechnieken) maar op geen moment heeft de CD dat loodzware, fundamentalistisch belangrijkerige gedoe dat de zogenaamd Vrije Muziek soms zo kan aankleven. Effe lekker meetikken is er haast niet bij, maar so what? Dit is gewoon goed en boeiend en fijn om te luisteren op een ‘anders dan anders’ manier, en da’s in dit geval een aanbeveling waard.
Ephemera Obscura - MiND GAMeS
licht en lucht in virtuoos gespeelde stukken
Aad van Nieuwkerk
In kruissteekjes: radio is ouderwets maar nog lang niet achterhaald. Vindt heel veel muziek prima te pruimen. Maar waanzinnig mooi is te zeldzaam om niet te koesteren.