In Damascus is Majed Saraydeen een persoon van aanzien. Hij componeert, speelt de ney (Arabische fluit), geeft les aan het conservatorium en dirigeert het klassieke Tarab orkest. Gevlucht uit Syrië is hij in Nederland terechtgekomen. Alleen, zonder zijn gezin en niemand die hem kent...

In 2016 heeft Lotte van Gaalen voor Vrije Geluiden een drieluik gemaakt over Syrische muzikanten in Nederland. Een van hen is Majed Saraydeen, artistiek leider van het Ornina Ensemble. Hij vertelt haar hoezeer hij alles mist, zijn vrouw en kind... zijn geliefde moederland...
Het valt hem behoorlijk zwaar. Zijn enige houvast is de muziek.

Een jaar later geeft hij met het ensemble een optreden op het Houtfestival in Haarlem waar ik hem ontmoet. Hij klinkt al wat hoopvoller nu hij verenigd is met zijn vrouw en kind. Natuurlijk verlangt hij nog steeds naar Syrië en het is niet gemakkelijk om muzikanten naar Nederland te halen -  de leden van zijn zeventig-koppige orkest zijn her en der verspreid over Europa. Maar gelukkig treft hij hier ook klassiek geschoolde musici. Saraydeen zit er zelfs aan te denken om iets te componeren voor Arabische en westerse orkestleden. Als het zover is zullen we hem opnieuw willen spreken...